Επιμέλεια: Μαίρη Αλιβιζάτου
Ορισμένα από τα μικρόβια που βρίσκονται στο χώμα είναι ικανά να καταναλώνουν πλαστικό και φαίνεται πως θα διαδραματίσουν ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο στην ανακύκλωση. Την ώρα που υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ άλλοτε, να αντιμετωπίσουμε το οικολογικό πρόβλημα που λέγεται πλαστικό.
Μάλιστα, σε σχέση με τις πρώτες εφαρμογές, ο βαθμός που τώρα κάποια από αυτά καταναλώνουν πλαστικό, δεν έχει απλώς αυξηθεί, αλλά οδηγεί στην 6 φορές πιο γρήγορη κατανάλωση πλαστικού.
Πριν λίγα χρόνια, μέσω της μετάλλαξης ενός ενζύμου σε επιστημονικό πείραμα, η δυνατότητά του να καταναλώνει πλαστικό αυξήθηκε κατά 20% σε σχέση με το αρχικό ένζυμο.
Ενώ, δύο χρόνια μετά, η ίδια επιστημονική ομάδα ξεπέρασε τον εαυτό της, πετυχαίνοντας να συνδυάσουν τις δυνατότητες του μεταλλαγμένου ενζύμου με ένα νέο, δημιουργώντας ένα “σούπερ-μεταλλαγμένο” ένζυμο που μπορούσε πλέον να αποσυνθέσει μια φιάλη PET.
Τα νέα δεδομένα μπορούν στο κοντινό μέλλον να αποτελέσουν λύση για το μείζον θέμα της ανακύκλωσης πλαστικού. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή ο καλύτερος τρόπος να μειώσουμε τις περιβαλλοντικές συνέπειες, είναι να αποφύγουμε τη χρήση πλαστικών προϊόντων.
Η ύπαρξη αυτών των ενζύμων αποδεικνύει πως ο πλανήτης έχει προσαρμοστεί στην ύπαρξή μας περισσότερο από όσο νομίζαμε
Υπενθυμίζεται, ότι στο φυσικό κόσμο, χρειάζονται αιώνες προκειμένου να αποσυντεθεί το πλαστικό, ως δικό μας δημιούργημα. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον το ότι ο πλανήτης προσαρμόζεται στον άνθρωπό, αφού, για το ελάχιστο διάστημα ύπαρξης του πλαστικού στη Γη σε σχέση με τη διάρκεια ζωής της, προέκυψαν αυτοί οι ικανοί μικροοργανισμοί να το καταναλώσουν και να το εντάξουν στην τροφική αλυσίδα, υπενθυμίζοντάς μας πως είμαστε ένα αλληλένδετο σύστημα.
Το 2016, οι πρώτοι από αυτούς τους μικροοργανισμούς ανακαλύφθηκαν σε μια εγκατάσταση ανακύκλωσης στην Ιαπωνία.
Τώρα οι επιστήμονες λένε ότι το νέο σούπερ-ένζυμο, που ονόμασαν MHETase, κατακερματίζει τα πλαστικά ακόμα γρηγορότερα, αφήνοντας πίσω μόνο ορισμένα σκληρά κομμάτια και αποτελεί υπόσχεση για ουσιαστική λύση στο πρόβλημα. Και τα αποτελέσματα επιταχύνονται όταν αφήνουν το MHETase και το PETase – όπως είχαν ονομάσει το πρώτο ένζυμο που μεταλλάχθηκε- να “δουλέψουν” μαζί.
Τα αποτελέσματα καταστροφής πλαστικών ήταν εντυπωσιακά.
Τώρα, η ομάδα συνεχίζει να εργάζεται για να δημιουργήσει “οικοσυστήματα” βελτιωμένων ενζύμων ικανά να φέρουν εις πέρας το επιτακτικό έργο. Ενώ, ενθαρρύνεται από το γεγονός ότι στη φύση δεν είναι ασυνήθιστο διάφοροι μικροοργανισμοί και ένζυμα να συνεργάζονται για τη διάσπαση φυσικών ουσιών, όπως η γλυκόζη για παράδειγμα.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό Proceedings of the National Academy of Science
με Αριθμό Μητρώου 12691
