Ανακάλυψη: Εξωπλανήτης περιστρέφεται γύρω από λευκό νάνο 6 δισεκ. ετών

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε την ύπαρξη ενός γιγάντιου εξωπλανήτη γύρω από ένα λευκό νάνο. Γεγονός που παρατηρείται πρώτη φορά για τη συγκεκριμένη κατηγορία αστεριών, εφόσον συνήθως οι εξωπλανήτες τέτοιου τύπου θρυμματίζονται και παραμένουν, εάν συμβεί αυτό, ως απομεινάρια σε τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο.

Ο συγκεκριμένος πλανήτης ονομάστηκε WD 1856b. Ενώ, εκτιμάται πως έχει θερμοκρασία έως και 17 βαθμούς Κελσίου. Σε μέγεθος, υπολογίζεται μεγαλύτερος από τον Δία και βρίσκεται στα 80 έτη φωτός από τη Γη, στο βόρειο αστερισμό του Δράκοντα.

Περιφέρεται γύρω από ένα λευκό νάνο 6 δισεκατ. ετών

Στη προκειμένη περίπτωση, το μητρικό του άστρο αφορά έναν λευκό νάνο ηλικίας σχεδόν έξι δισεκατομμυρίων ετών. Και μάλιστα ο εξωπλανήτης περιστρέφεται γύρω του σε έτος διάρκειας 34 ωρών! Το συγκεκριμένο άστρο είναι μικρότερο από τη Γη, με συμπυκνωμένη μάζα περίπου στη μισή από τον Ήλιο μας.  Συνεπώς, μια ακόμα ιδιοτυπία στην προκειμένη περίπτωση είναι πως ο εν λόγο νανοπλανήτης είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από το μητρικό άστρο του, πράγμα που επίσης δεν είθισται.

Η ανακάλυψη έγινε μέσω του αμερικανικού διαστημικού τηλεσκοπίου TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) της NASA και δύο επίγειων τηλεσκοπίων στους Κανάριους Νήσους, ενώ η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό nature.

Τι είναι ένας λευκός νάνος

Όταν αστέρια σαν τον Ήλιο μας καταρρέουν, αυτό που απομένει από τη βαρυτική τους κατάρρευση και τη διαρροή της ατμόσφαιράς τους στο διάστημα, είναι ένας λευκός νάνος. Καταναλώνοντας ότι απόθεμα διαθέτουν σε υδρογόνο, μετατρέπονται σε ερυθρούς γίγαντες με συνέπεια να καταπιούν τους πλανήτες που βρίσκονται γύρω τους. Τελικά επανέρχονται σε κατάσταση λευκού νάνου.

Στη προκειμένη περίπτωση λόγω της ηλικίας του λευκού νάνου, είναι εξωπραγματικό το πως “επιβίωσε” άθικτος ένας πλανήτης σε τροχιά γύρω του, χωρίς να επηρεαστεί από τις προαναφερθείσες διαδικασίες. Αλλά και πως εντοπίζεται σε απόσταση από το άστρο, όσο ο Ερμής από τον Ήλιο μας, δηλαδή υπερβολικά κοντινή. Ενδέχεται γι’αυτό να οφείλονται βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με άλλους εξωπλανήτες του ίδιου ηλιακού συστήματος.

Την ίδια ώρα η επιστημονική ομάδα δεν αποκλείει να βρεθούν κι άλλοι τέτοιοι εξωπλανήτες, αλλά και να είναι ικανοί να φιλοξενήσουν ζωή.