Οι ερευνητές του Πανεπιστήμιου του Nottingham παρατηρούν τα τελευταία χρόνια την ανοδική τάση που παρουσιάζουν τα προβλήματα στην αντρική γονιμότητα αλλά και τη γονιμότητα των κατοικίδιων σκυλιών. Σε μία νέα επιστολή που δημοσιεύθηκε στο Science Reports, η ομάδα διαπιστώνει ότι δύο χημικές ουσίες που βρίσκονται στα νοικοκυριά, μπορεί να ευθύνονται για το ζήτημα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι περιβαλλοντικές μολυσματικές ουσίες που βρέθηκαν στο σπίτι και στη διατροφή έχουν τις ίδιες δυσμενείς επιπτώσεις στην ανδρική γονιμότητα τόσο στους ανθρώπους όσο και στα κατοικίδια σκυλιά. Μάλιστα, τα τελευταία ογδόντα χρόνια σημειώνεται μείωση της ποιότητας των σπερματοζωαρίων κατά 50 τοις εκατό τόσο στους άντρες όσο και στα σκυλιά.
Σύμφωνα με την δημοσίευση οι ειδικοί επιχείρησαν να ελέγξουν τις επιπτώσεις δύο ειδικών τεχνητών χημικών ουσιών, δηλαδή του κοινού πλαστικοποιητή DEHP, το οποίο συναντάται σε αρκετά σημεία στο σπίτι (π.χ. χαλιά, δάπεδα, ταπετσαρίες, ρούχα, καλώδια) και το επίμονο βιομηχανικό χημικό πολυχλωριωμένο διφαινύλιο 153, το οποίο αν και απαγορεύεται παγκοσμίως, παραμένει ευρέως ανιχνεύσιμο στο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της τροφής.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν πανομοιότυπα πειράματα και στα δύο είδη χρησιμοποιώντας δείγματα σπέρματος από άνδρες δότες και σκύλους που ζουν στην ίδια περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα χημικά, σε συγκεντρώσεις σχετικές με την έκθεση στο περιβάλλον, είναι εξίσου βλαβερά για το σπέρμα τόσο του ανθρώπου όσο και από του σκύλου.
Ο κ. Richard Lea, αναπληρωτής καθηγητής και αναγνώστης στην αναπαραγωγική βιολογία της Σχολής Κτηνιατρικής και Επιστήμης, δήλωσε: «Αυτή η νέα μελέτη υποστηρίζει τη θεωρία μας ότι το κατοικίδιο σκυλί είναι πράγματι ένας« δείκτης » για την ανθρώπινη αρσενική αναπαραγωγική παρακμή και τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι οι ανθρωπογενείς χημικές ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στο σπίτι και το εργασιακό περιβάλλον μπορεί να ευθύνονται για την πτώση της ποιότητας των σπερματοζωαρίων που πλήττει τόσο τον άνθρωπο όσο και τον σκύλο που μοιράζονται το ίδιο περιβάλλον ».
«Η προηγούμενη μελέτη μας σε σκύλους έδειξε ότι οι χημικοί ρύποι που βρέθηκαν στο σπέρμα των ενήλικων σκύλων και σε ορισμένες τροφές για κατοικίδια ζώα είχαν επιβλαβή επίδραση στη λειτουργία των σπερματοζωαρίων στις συγκεντρώσεις που είχαν προηγουμένως βρεθεί στο αρσενικό αναπαραγωγικό σύστημα».
Η Rebecca Sumner, η οποία πραγματοποίησε το πειραματικό έργο στο πλαίσιο της διδακτορικής της διατριβής, δήλωσε: «Και στις δύο περιπτώσεις και στα δύο υποκείμενα, το αποτέλεσμα ήταν η μειωμένη κινητικότητα του σπέρματος και ο αυξημένος κατακερματισμός του DNA».
Ο καθηγητής Gary England, Κοσμήτορας της Σχολής Κτηνιατρικής και Επιστήμης και Καθηγητής Συγκριτικής Κτηνιατρικής Αναπαραγωγής, δήλωσε: “Δεδομένου ότι οι περιβαλλοντικοί ρύποι επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής στη Δύση, μέσα από τις επιπτώσεις της βιομηχανίας, οι χημικές ουσίες που υπάρχουν στο περιβάλλον, είναι πιθανό να εξαρτώνται από την τοποθεσία η οποία μελετάται. Το σημαντικότερο στο μέλλον είναι να καθοριστεί πως ανάλογα με την περιοχή που ζει κάποιος μπορεί ανάλογα να επηρεαστεί η ποιότητα του σπέρματός τους».
Πηγή: eurekalert.org
με Αριθμό Μητρώου 12691
