Τα μοναδικά βιολογικά χαρακτηριστικά της σαύρα tegu γίνονται γενετική πηγή

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης GigaScience ένα άρθρο που παρουσιάζει το γονιδίωμα της σαύρας tegu, το οποίο έχει μια ιδιότητα που είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη στον κόσμο των ερπετών. Μπορεί να ενεργοποιήσει το δικό του σύστημα θέρμανσης.

Τα περισσότερα ερπετά δεν είναι σε θέση να ελέγχουν τη θερμοκρασία του σώματος τους όπως τα θηλαστικά και πρέπει να βασίζονται στο περιβάλλον τους, όπως ο διαθέσιμος ήλιος και η σκιά, για να επιτύχουν τη βέλτιστη θερμοκρασία του σώματος.

Ωστόσο, το tegu, Salvator merianae, μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του σώματος του μέχρι και 10 ° C πάνω από το περιβάλλον του. Μια άλλη, αλλά πιο αρνητική, πτυχή του Tegu είναι ότι είναι ένα είδος που εισβάλλει και αποτελεί σοβαρή απειλή για τα απειλούμενα είδη.

Πρόκειται για ένα ερπετό που υιοθετήθηκε από τους ανθρώπους, ως κατοικίδιο, αλλά δυστυχώς αποτελεί απειλή για τα υπόλοιπα είδη των περιοχών που εισέρχεται.

Δεδομένων των μοναδικών βιολογικών χαρακτηριστικών του tegu και του δυνητικού κινδύνου του για το περιβάλλον, η διαθεσιμότητα μιας εξαιρετικά υψηλής ποιότητας γονιδιακής ακολουθίας αυτής της μεγάλης σαύρας χρησιμεύει ως πλούσιος πόρος για τον εντοπισμό και την ανάλυση της υποκείμενης μοριακής βάσης αυτών των πτυχών.

Η ακολουθία γονιδιώματος tegu, παρέχεται από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Michael Hiller στο Ινστιτούτο Molecular Cell Biology and Genetics της Dresden (Γερμανία) του Max Planck.

Για να επιτευχθεί αυτό, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τελευταίας τεχνολογίας ανάγνωσης DNA του tegu για να συναρμολογήσουν την αλληλουχία γονιδιώματός του.

Το tegu αναδεικνύεται ως ένα ενδιαφέρον μοντέλο είδος από μόνο του. Ένα από τα κίνητρα για τους συγγραφείς για να μελετήσουν το γονιδίωμα tegu σχετίζεται με το ενδιαφέρον τους για μια άλλη ομάδα ερπετών, τα φίδια.

Οι συγγραφείς Michael Hiller  και Juliana Roscito εξηγούν αυτό που είχαν στο μυαλό τους: «Μας ενδιαφέρει να μελετήσουμε την απώλεια των άκρων σε φίδια και άλλα ερπετά. Επειδή τα ερπετά με τα άκρα είχαν προγόνους με πλήρως αναπτυγμένα άκρα, χρειαζόμασταν ένα καλά συναρμολογημένο γονιδίωμα σαύρας με πλήρως ανεπτυγμένα άκρα ως αναφορά”. Εξαιτίας του ότι υπάρχουν λίγα ερπετά με αλληλουχίες γονιδιώματος, οι συγγραφείς αποφάσισαν να το παραγάγουν οι ίδιοι.

Οι συγγραφείς παρέχουν επίσης ευθυγράμμιση ολόκληρου-γονιδιώματος μεταξύ του tegu και 16 άλλων ειδών. “Ελπίζουμε ότι αυτοί οι πόροι θα διευκολύνουν τη συγκριτική γονιδιωματική των ερπετών για να καταλάβουν πόσο μοναδικά μορφολογικά χαρακτηριστικά εξελίχθηκαν σε αυτή την ομάδα ειδών και πώς γεννούν τα σπονδυλωτά γονίδια γενικά”, καταλήγουν οι Hiller και Roscito.

Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά