Τα μυρμήγκια του είδους Messor barbarus τροποποιούν το μέγεθος των κόκκων και την ορυκτολογική σύνθεση των εδαφών που ζουν, επηρεάζοντας τα αποτελέσματα των παλαιοκλιματικών και παλαιοπεριβαλλοντικών μελετών, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης (UCM), του Εθνικού Μουσείου Φυσικών Επιστημών MNCN), το Ινστιτούτο Γεωεπιστημών (CSIC, UCM) και το Βιολογικό Σταθμό Doñana (CSIC).
“Οι πολυάριθμες μελέτες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν δείξει ότι τα μυρμήγκια και τα άλλα αρθρόποδα που δρουν στο έδαφος είναι αυθεντικοί μηχανικοί και τροποποιούν συνεχώς το περιβάλλον τους. Στη μελέτη μας διαπιστώσαμε ότι η εντατική δράση σε μια συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να επηρεάσει τις πετρολογικές μελέτες που αποσκοπούν στην εξαγωγή παλαιοκλίματος”, εξήγησε ο Omid Fesharaki, ερευνητής στο Τμήμα Γεωδυναμικής, Στρωματογραφίας και Παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην Catena.
Μελέτες των παρελθουσών κλιματολογικών συνθηκών στη Γη μπορεί να βασίζονται σε αναλύσεις ορυκτών τυπολογιών και αναλογιών σε ιζήματα μιας δεδομένης ηλικίας, επειδή οι ανόργανες ενώσεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη σταθερότητα αυτών και συνεπώς από κλιματικά χαρακτηριστικά όπως η θερμοκρασία ή ο ρυθμός καθίζησης.
Η προτιμησιακή επιλογή από τα μυρμήγκια μπορεί να μεταβάλει αυτές τις ενώσεις ορυκτών και ως εκ τούτου να παραμορφώσει τα δεδομένα που λαμβάνονται σε παλαικοκλιματικές μελέτες. Συνεπώς, όταν εκτελείται αυτό το είδος κλιματολογικού συμπερασμού, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η βιοτραυματική δράση των μυρμηγκιών ή άλλων εντόμων.
Η μελέτη, που διεξήχθη στον παλαιοντολογικό χώρο του Σωμογουάγκας (Μαδρίτη), δείχνει για πρώτη φορά ότι αυτά τα έντομα μεταφέρουν επίσης απολιθωμένα υπολείμματα, ανοίγοντας το δρόμο για τη χρήση αυτής της δραστηριότητας ως τεχνικής αναζήτησης παλαιονολογικού πεδίου για τον προσδιορισμό ορυκτών χώρων.
“Είναι μια σχετικά οικονομική και εύκολη τεχνική η οποία συνίσταται στη μελέτη των φωλιών των μυρμηγκιών κάτω από ένα μεγεθυντικό φακό ή στο κοσκίνισμα τους για να βρουν απολιθώματα σε εναποθέσεις μικροβίων “, συνέχισε ο Φεσαχάρι. Ένα άλλο από τα ευρήματα αφορά τους σπόρους του μεταφερόμενου εδάφους.
Προηγούμενες μελέτες ανέφεραν ότι τα μυρμήγκια επιλέγουν τα μεγέθη που τα ενδιαφέρουν περισσότερο για τις κατασκευές τους, αλλά στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές περιγράφουν επίσης πως το κάνουν αυτό.
Διαπίστωσαν ότι αυτό το είδος μυρμηγκιού επιλέγει μεσαίου μεγέθους αντί για μικρότερους ή μεγαλύτερους κόκκους εδάφους και προτιμά τον χαλαζία έναντι του άστριου, πιθανώς ανταποκρινόμενο στα κριτήρια της μηχανικής σταθερότητας και της ευκολίας μεταφοράς.
“Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι στη μηχανική τους εργασία είναι ικανά να αναγνωρίσουν ποια εδαφικά μεγέθη κόκκων και ορυκτών συνθέσεων θα δώσουν μεγαλύτερη σταθερότητα στις δομές που κατασκευάζουν και επομένως απορρίπτουν τα υπόλοιπα και τα αφαιρούν από τη φωλιά”, τονίζει ο Φεσαχάρι.
Οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη αυτή περιελάμβαναν πετρογραφικές μετρήσεις κάτω από μικροσκόπιο για να συγκρίνουν την ορυκτολογική σύνθεση των τροποποιημένων ιζημάτων στις φωλιές των μυρμηγκιών με εκείνες των ιζημάτων που δεν είχαν τροποποιηθεί από αυτά τα έντομα, κοσκίνισμα ή παρατήρηση κάτω από ένα μεγεθυντικό φακό ορυκτών υπολειμμάτων και αναλύσεις εδάφους μέγεθος κόκκων σε φωλιές για σύγκριση με προηγούμενα δεδομένα.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά
με Αριθμό Μητρώου 12691
