Μια ομάδα επιστημόνων, υπό την ηγεσία του Πανεπιστημίου του St Andrews, έδειξε ότι η γρήγορη απελευθέρωση του διοξειδίου του άνθρακα από τον ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική συνέβαλε στον τερματισμό της τελευταίας εποχής των παγετώνων.
Τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Nature, διαπίστωσαν ότι το CO2 αποθηκεύτηκε στον βαθύ Νότιο Ωκεανό κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων και στη συνέχεια απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα καθώς η εποχή των παγετώνων τελείωνε και που συνδέονται με τους παλμούς της ταχείας αλλαγής του κλίματος και την τήξη του θαλάσσιου πάγου.
Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον Δρ. James Rae από School of Earth and Environmental Sciences, στο Πανεπιστήμιο του St Andrews, παρέχει σημαντικές αποδείξεις για τις διαδικασίες που ελέγχουν το CO2 και το κλίμα κατά τη διάρκεια των παγετώνων. Αν και οι επιστήμονες έχουν γνωστοποιήσει από καιρό ότι η άνοδος του CO2 βοήθησε στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, η αιτία της παραμείνει ένα μυστήριο.
Ο επικεφαλής ερευνητής, Dr. Rae, δήλωσε: “Πολλοί επιστήμονες υποψιάζονται ότι ο ωκεανός γύρω από την Ανταρκτική ήταν υπεύθυνος για την αλλαγή των επιπέδων CO2 κατά τη διάρκεια των εποχών του πάγου, αλλά δεν υπήρχαν προηγούμενα στοιχεία που να το αποδεικνύουν άμεσα”.
Χρησιμοποιώντας δείγματα απολιθωμένων κοραλλιών βαθέων υδάτων, από τα 1000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ο Δρ Rae και η ομάδα του πραγματοποίησαν χημικές μετρήσεις που τους επέτρεψαν να αναδημιουργήσουν το περιεχόμενο CO2 στον βαθύ ωκεανό.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στο βάθος του ωκεανού η καταγραφή του CO2 ήταν η «κατοπτρική εικόνα» του στην ατμόσφαιρα, με τον ωκεανό να αποθηκεύει το διοξείδιο του άνθρακα κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων και να το απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα κατά την απομάκρυνση.
“Η άνοδος του CO2 κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων συμβαίνει με μια σειρά βημάτων και αλμάτων που συνδέονται με τα διαστήματα ταχείας κλιματικής αλλαγής”, εξήγησε η καθηγήτρια Laura Robinson από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, που συνέλεξε τα δείγματα από τον Νότιο Ωκεανό.
“Τα κοράλλια βαθέων υδάτων συλλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με αυτές τις κλιματικές αλλαγές στη χημεία των σκελετών τους, αλλά είναι δύσκολο να βρεθούν”.
Για να επαναφέρει αυτά τα σημαντικά δείγματα, η ομάδα πέρασε μήνες στα παγωμένα νερά του διαδρόμου Drake, μεταξύ της Νότιας Αμερικής και της Ανταρκτικής. “Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τα κοράλλια ως τροπικά πλάσματα, αλλά ζουν βαθιά κάτω από τα κύματα σε μερικά από τα πιο ακραία θαλάσσια περιβάλλοντα στον κόσμο”, δήλωσε ο Δρ Andrea Burke από το Πανεπιστήμιο του St Andrews, ο οποίος ήταν μέλος της αποστολής.
“Αν και η άνοδος του CO2 βοήθησε στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων ήταν δραματική από γεωλογικής απόψεως, καθώς η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας τα τελευταία 100 χρόνια είναι ακόμη μεγαλύτερη και περίπου 100 φορές ταχύτερη”, δήλωσε ο Δρ Rae.
Οι επιστήμονες τονίζουν, πως αν θέλουμε να αποτρέψουμε στο μέλλον επικίνδυνα επίπεδα αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και της στάθμης της θάλασσας, πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές CO2 όσο πιο γρήγορα γίνεται.
με Αριθμό Μητρώου 12691
