Οι ερευνητές του Karolinska Institutet στη Σουηδία έχουν εντοπίσει τέσσερις τύπους νευρώνων στο περιφερειακό ακουστικό σύστημα, τρεις από τους οποίους είναι νέοι στην επιστήμη. Η ανάλυση αυτών των κυττάρων μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για διάφορα είδη ακοής, όπως την πάθηση εμβοές (η αντίληψη κάποιου ήχου κατά την απουσία ενός ηχητικού ερεθίσματος) και απώλειας ακοής που σχετίζεται με την ηλικία.
Όταν ο ήχος φτάσει στο εσωτερικό αυτί, μετατρέπεται σε ηλεκτρικά σήματα που μεταδίδονται στον εγκέφαλο μέσω των νευρικών κυττάρων του αυτιού στο κοχλία. Προηγουμένως, τα περισσότερα από αυτά τα κύτταρα θεωρήθηκαν ότι είναι δύο τύπων: νευρώνες τύπου 1 και τύπου 2, με κυρίαρχο τον τύπο 1 που μεταδίδει τα περισσότερα ακουστικά στοιχεία.
Μια νέα μελέτη από τους επιστήμονες στο Karolinska Institutet δείχνει ότι τα κύτταρα τύπου 1 περιέχουν πραγματικά τρεις πολύ διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους, οι οποίοι συμπίπτουν με παλαιότερες έρευνες που δείχνουν μεταβολές στις ηλεκτρικές ιδιότητες και ηχητική απόκριση των κυττάρων τύπου 1.
“Τώρα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τρεις διαφορετικές διαδρομές στο κεντρικό ακουστικό σύστημα, αντί μόνο σε ένα”, λέει ο Francois Lallemend, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο Τμήμα Νευροεπιστημών στο Karolinska Institutet.
“Αυτό μας κάνει να καταλάβουμε καλύτερα το ρόλο που παίζουν οι διαφορετικοί νευρώνες στην ακοή. Έχουμε επίσης καταγράψει ποια γονίδια είναι ενεργά στους ξεχωριστούς τύπους κυττάρων”.
Η ομάδα διεξήγαγε τη μελέτη τους σε ποντίκια χρησιμοποιώντας τη σχετικά νέα τεχνική της αλληλουχίας RNA ενός κυττάρου. Το αποτέλεσμα είναι ένας κατάλογος των γονιδίων που εκφράζονται στα νευρικά κύτταρα, τα οποία μπορούν να δώσουν στους επιστήμονες μια στέρεη βάση για την καλύτερη κατανόηση του ακουστικού συστήματος καθώς και για την επινόηση νέων θεραπειών και φαρμάκων.
“Η μελέτη μας μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη γενετικών εργαλείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για νέες θεραπείες για διαφορετικά είδη ακοής, όπως τις εμβοές”, λέει ο Δρ Lallemend. “Η χαρτογράφηση μας μπορεί επίσης να οδηγήσει σε διαφορετικούς τρόπους επηρεασμού της λειτουργίας των επιμέρους νευρικών κυττάρων στο σώμα.”
Η μελέτη δείχνει ότι αυτοί οι τρεις τύποι νευρώνων πιθανώς παίζουν ρόλο στην αποκωδικοποίηση της έντασης του ήχου (δηλαδή του όγκου), μια λειτουργία που είναι κρίσιμη κατά τη διάρκεια συνομιλιών σε ένα δυνατό περιβάλλον, οι οποίες βασίζονται στην ικανότητα φιλτραρίσματος του θορύβου υποβάθρου.
Αυτή η ιδιότητα είναι επίσης σημαντική σε διάφορες μορφές ακουστικών διαταραχών, όπως τις εμβοές ή υπερευαισθησία (υπερευαισθησία στον ήχο).
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Nature Communications.
με Αριθμό Μητρώου 12691
