Αρχική Ενέργεια Πόσο φυσικό αέριο υπάρχει για το Νότιο Διάδρομο;

Πόσο φυσικό αέριο υπάρχει για το Νότιο Διάδρομο;

0
φυσικό αέριο
Διαφήμιση

Πόσο φυσικό αέριο υπάρχει για το λεγόμενο Νότιο Διάδρομο; Επαρκεί για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς; Υπάρχει μήπως ανάγκη για εκκίνηση, και μάλιστα άμεσα, και άλλων ερευνών και έργων εκμετάλλευσης;

Αυτά και άλλα ερωτήματα, χαρακτηριστικά όσων μελετούν και απεργάζονται σε διάφορα επιτελεία, ψάχνοντας να σκιαγραφήσουν την επόμενη μέρα στην ενεργειακή αγορά, αναλύονται σε μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης (Οxford Institute of Energy Studies), με τίτλο «Ας μην υπερβάλλουμε: Οι προοπτικές του Νότιου Διαδρόμου Αερίου έως το 2030» (« Let’s not exaggerate: Southern Gas Corridor prospects to 2030»)

Τη μελέτη εντόπισαν Έλληνες διπλωμάτες που υπηρετούν στο Τελ Αβίβ και ενημέρωσαν με σχετικό σημείωμά τους τα κεντρικά του ΥΠΕΞ στην Αθήνα, για τα πορίσματά της.

Ο Νότιος Διάδρομος

Ειδικότερα, γράφουν: «Ανεπαρκής μετά το 2030 θα είναι ο Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου, του οποίου τμήμα αποτελεί και ο TAP, σύμφωνα με τα όσα επισημαίνει σε αναφορά του το Ινστιτούτο Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης.

Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να υπάρχει επαρκές φυσικό αέριο για μια δεύτερη γραμμή του Trans Anatolian Pipeline (TANAP) που διασχίζει την Τουρκία, αλλά μόνο έως το τέλος της δεκαετίας του 2020».

Η μελέτη εξετάζει τις πιθανές πηγές εφοδιασμού για τον Νότιο Διάδρομο (Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν και άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, του Κουρδιστάν και της Ανατολικής Μεσογείου), θέματα ζήτησης και μεταφοράς καθώς και τις συνθήκες υπό τις οποίες το φυσικό αέριο του Nότιου Διαδρόμου θα ανταγωνιστεί με άλλες προμήθειες αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά.

«Τα συμπεράσματα των ειδικών δημιουργούν προβληματισμό καθώς τα σχεδιαζόμενα έργα του Νοτίου Διαδρόμου έχουν ως στόχο να ενισχύσουν την ασφάλεια και τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ μέσω της μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη από την περιοχή της Κασπίας» γράφουν οι Ελληνες διπλωμάτες.

«Εντείνεται η δραστηριότητα σε πολιτικό επίπεδο»

Δίνοντας το πολιτικό υπόβαθρο των σχεδιασμών, τονίζουν ότι «από τις αρχές του έτους, έχει ενταθεί η δραστηριότητα, σε πολιτικό επίπεδο, για την προώθηση του Νότιου Διαδρόμου. Τον Φεβρουάριο, συναντήθηκαν στο Μπακού οι Ευρωπαίοι υπουργοί ενέργειας και άλλοι αξιωματούχοι.

Τον Ιούνιο εισήχθη το πρώτο φυσικό αέριο στον αγωγό TANAP (το τμήμα του Νοτίου Διαδρόμου επί τουρκικού εδάφους) και άρχισε να παράγεται αέριο από το Shah Deniz II στο Αζερμπαϊτζάν.

Η παραγωγή στο Shah Deniz II θα πιάσει κορυφή στα 16 bcm/έτος έως το 2021-22. Στην Ευρώπη θα κατευθύνονται περίπου 10 bcm, όχι περισσότερο από το 2% της συνολικής της ζήτησης, μέσω του Νότιου Διαδρόμου, ποσότητα μη συγκρίσιμη με το 10%-20% που οραματίζονταν στις Βρυξέλλες».

Όπως εξηγούν οι ειδικοί του Ινστιτούτου, «αν και οι προοπτικές του διαδρόμου περιγράφονται με φωτεινά χρώματα, η δυναμική της αγοράς – στην περιοχή της Κασπίας, στον Καύκασο και στην Τουρκία, και στην Ευρώπη – είναι λιγότερο ελπιδοφόρα. Οι εμπορικοί όροι για την επιτυχία του Νότιου Διαδρόμου έχουν επιδεινωθεί παρότι έχει αυξηθεί η πολιτική στήριξη για αυτόν».

«Περιπλοκές»

Και παρακάτω: «Για να αξιολογηθεί το δυναμικό του, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2020, συνυπολογίστηκαν διάφοροι παράγοντες. Καταρχάς οι τιμές και οι συνθήκες της αγοράς. Το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα δυσκολευθεί να είναι ανταγωνιστικό στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές σε ένα περιβάλλον χαμηλών τιμών.

Οι προοπτικές για το φυσικό αέριο του Τουρκμενιστάν, του Ιράν ή της Ανατολικής Μεσογείου να φτάσει στην Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 2020 είναι περιορισμένες λόγω των συνθηκών της ευρωπαϊκής αγοράς – ειδικότερα εξαιτίας του κόστους μεταφοράς αερίου».

Επίσης, σύμφωνα με τους μελετητές, το αέριο του Αζερμπαϊτζάν, και ενδεχομένως από άλλες πηγές (Μαύρη Θάλασσα ή της Ανατολικής Μεσογείου) θα μπορούσε να μεταφερθεί στην Τουρκία ή σε νοτιοανατολικούς ευρωπαϊκούς προορισμούς ανταγωνιστικά, ευκολότερα από ό,τι στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές.

«Υπάρχουν ακόμη και οι εναλλακτικές πηγές εφοδιασμού», σημειώνουν. «Ρωσικές επενδύσεις στη χερσόνησο Yamal (σ.σ: τη ΒΔ Σιβηρία) από το 2007, επενδύσεις στις εγκαταστάσεις υγροποιημένου φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης, που έγιναν εντός της δεκαετίας, καταδεικνύουν άλλες πηγές εισαγόμενου αερίου για την ευρωπαϊκή αγορά, με χαμηλότερο κόστος.

Όταν οι πολιτικές προσπάθειες για το έργο του Νοτίου Διαδρόμου ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ρωσική δέσμευση για το Yamal δεν ήταν επιβεβαιωμένη, ούτε είχε ξεκινήσει η έκρηξη του υγροποιημένου φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Έκτοτε, αυτοί οι παράγοντες έχουν περιπλέξει τις προοπτικές του νότιου διαδρόμου» καταλήγει η μελέτη δίνοντας μιαν ιδέα το τι σημαίνει τελικά κουβάρι των ανταγωνισμών.

Διαφήμιση