Και μετά τις πυρκαγιές τι;

Η ίδια ιστορία, στο ίδιο έργο θεατές. Μόνο που τούτη φορά θρηνήσαμε εκατόμβη αθώων παραθεριστών, οικογενειαρχών και απλών πολιτών που αναζήτησαν λίγη δροσιά στις παραλίες της Νέα Μάκρης στο Μάτι και την Κινέτα. Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή  «ψύχραιμα» και όπως είναι η σημερινή πραγματικότητα στον τόπο μας. Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία …..

Γράφει ο Κώστας Κάσσιος, ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ

Δάσος ή δασική έκταση, παράνομη εκχέρσωση, αυθαίρετο κτίσμα (κύρια ή εξοχική κατοικία), καταπάτηση και περίφραξη του γειτονικού δημόσιου τμήματος, πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής, δικαστήριο, ποινή, έφεση, δυό ψευδομάρτυρες, δήθεν διαθήκη του παππού, αθώωση.

Βήματα ικανά που οδηγούν στην απόκτηση ιδιοκτησίας. Κάτι να βοηθήσει με στραβά μάτια ο χωροφύλαξ, κάτι ο δασοφύλαξ, κάτι η ΔΕΗ, κάτι ο ΟΤΕ και να που φτάνει και  ο Νόμος της πολιτείας για νομιμοποίηση αυθαιρέτων και η εγκύκλιος για τακτοποίηση  ημιυπαίθριων, και άρα γίνεσαι κάτοχος με τη βούλα του κράτους σε γη που δεν σου ανήκει, με άδεια για κτίσμα που ποτέ δεν δόθηκε και με υποδομές κατοικίας (δρόμοι, αποχέτευση κλπ) που ποτέ δεν υπήρξαν.

Αλλά να που έρχεται το καλοκαιράκι και που φτάνουμε να περάσουμε τις ζέστες και τον καύσωνα  στο ημινομιμοπαράνομο εξοχικό μας με τα φυτεμένα λιόδεντρα για να μοιάζει το κτήμα σαν αγροτεμάχιο, με κάποια απορφανεμένα πεύκα στην περίμετρο της περίφραξης και εμείς με τις σαγιονάρες, το σορτς, το γκαζόν με το φοίνικα στη μέση, απολαμβάνουμε τη φύση αγναντεύοντας το διπλανό δασάκι και το χορταριασμένο καταπατημένο οικόπεδό μας, στόχος για μια μελλοντική ανέγερση του νέου παράνομου κτίσματος για… τα εγγονάκια μας.

Ώσπου στο βάθος στον ορίζοντα, με το αεράκι που πριν μας δρόσιζε να γίνεται πιο δυνατό  και τα μποφόρια να ανεβαίνουν εμφανίζεται ..καπνός αναθρώσκων.

Και ω!!! του καλοκαιριάτικου θαύματος!!! Ο καπνός πύκνωσε, οι φλόγες άρχισαν να ξεπετάγονται αδηφάγες στα γύρω δασικά κομμάτια, ο αέρας δυνάμωσε, η αγωνία για τη σωτηρία του κτίσματος μεγαλώνει. Τηλέφωνα στην πυροσβεστική, τηλέφωνα στα κανάλια για βοήθεια που όμως δεν μπορεί να φτάσει αφού ο δρόμος που ανοίχτηκε και αυτός νύχτα είναι τόσο στενός που δεν χωράει το πυροσβεστικό όχημα.

Και τότε αρχίζουν οι φωνές και οι επικλήσεις. Που είναι το Κράτος, που είναι τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερά του να σβήσουν τις φωτιές. Οι περιουσίες μας καταστρέφονται, οι κόποι μιας ζωής πάνε χαμένοι, φωνές και οδυρμός για την καταστροφή της αυθαιρεσίας, της παρανομίας και του ωχαδερφισμού.

Καμιά όμως κουβέντα για το δάσος δίπλα που καιγόταν, για τα ξερόχορτα ένα βήμα μακριά από το παράνομο κτίσμα του που θα μπορούσε ο ίδιος να τα κόψει και να μειώσει έτσι τον κίνδυνο της φωτιάς. Έπρεπε να έρθει το Κράτος να του σώσει την ανομία του και τις καταπατήσεις.

Κάπως έτσι εκτυλίχθησαν τα γεγονότα τις προηγούμενες μέρες. Ακόμα οι στάχτες από τα κατακαμένα πευκοδάση της Ανατολικής Αττικής δεν έχουν καταλαγιάσει και οι ζημιές για τα καμένα σπίτια και εγκαταστάσεις δεν έχουν εκτιμηθεί. Αλλά δεν έχουν ακόμα εκτιμηθεί και οι άμεσες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και στην υγεία της πόλης των 4 εκατομμυρίων ανθρώπων από τον αφανισμό αυτού του μοναδικού βιολογικού θαύματος του δάσους, του δάσους… που λαχτάριζες, όπως λέει και ο ποιητής.

Και μετά τις πυρκαγιές τι;

Ας δούμε λοιπόν ψύχραιμα, ορθολογικά και με επιστημοσύνη τι μέλλει γενέσθαι μετά την καταστροφή αυτή του δασικού κεφαλαίου που έρχεται να ολοκληρώσει την προ ετών καταστροφή των δασών της Πάρνηθας, χωρίς πολιτικές αιχμές και χωρίς μεμψιμοιρίες.

Πρώτον, είναι άμεση η ανάγκη σύστασης ομάδας εργασίας (ad hoc) με ειδικούς για ένα γρήγορο απολογισμό του μεγέθους της καταστροφής με την εφαρμογή σύγχρονων τεχνικών τηλεπισκόπησης (δορυφορικών λήψεων, θερμικών διαγραμμάτων κλπ), και καθορισμός των προληπτικών προτεραιοτήτων παρεμβάσεων στο δασικό περιβάλλον που καταστράφηκε για την πρόληψη άμεσων κινδύνων (πλημμυρών, διαβρώσεων, ολισθήσεων). Άμεση σύνταξη των αναγκαίων μελετών συντήρησης των εδαφών, αντιπλημμυρικών παρεμβάσεων και σχεδιασμών επανίδρυσης των δασών.

Δεύτερον, άμεση σύσταση ειδικής ομάδας εργασίας αποτελούμενης από Δασολόγους, Νομικούς, Τοπογράφους Μηχανικούς και Πολεοδόμους κατά περιοχή ΟΤΑ με στόχο τον άμεσο καθορισμό των ιδιοκτησιών των καμένων επιφανειών και κατανομή των χώρων ευθύνης των εκτάσεων που θα γίνουν παρεμβάσεις αποκατάστασης και άμεση κήρυξη των δασικών εκτάσεων ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας ως αναδασωτέων.

Τρίτον, δημιουργία ευέλικτου ειδικού ταμείου διαχείρισης των πόρων (δημόσιων επιχορηγήσεων και ιδιωτικών προσφορών) της αποκατάστασης του καμένου φυσικού περιβάλλοντος που θα επιληφθεί άμεσα της υλοποίησης των προτεινομένων δράσεων από τις δύο προηγούμενες επιτροπές με απλουστευμένες τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Τέταρτον, κινητοποίηση των πολιτών και ενεργοποίηση του εθελοντικού φρονήματος με τη δημιουργία ομάδων εθελοντών «αναδασωτών» και οργάνωση γρήγορων σεμιναρίων εκπαίδευσης του κοινού για αναδασωτικές εργασίες.

Πέμπτον, επαναλειτουργία με ικανή στελέχωση και χρηματοδότηση όλων των κρατικών φυτωρίων (πολλά είναι ήδη κλειστά) για την παραγωγή του κατάλληλου φυτευτικού υλικού αναγκαίου για την προσεχή φυτευτική περίοδο. Προμήθεια ικανής ποσότητας σπόρων κατάλληλων δασικών ειδών για άμεση σπορά των καμένων εκτάσεων μετά τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές για την ενίσχυση της φυσικής αναγέννησης όπου αυτό χρειάζεται.

Έκτον, πλήρης απαγόρευση της βοσκής και κυνηγίου και αστυνόμευση σε όλες τις καμένες περιοχές.

Έβδομον, επανεξέταση από μηδενική βάση του όλου συστήματος αντιπυρικής οργάνωσης χωρίς αγκυλώσεις, συντεχνίες και μικροπολιτικές ύστερα από σοβαρή μελέτη με ειδικούς και εξέταση ενδεχόμενης ίδρυσης αποκλειστικού Δασικού Αντιπυρικού Σώματος.

Με αυτά τα άμεσα μέτρα υπόψη, με τη διασφάλιση από αλλαγές χρήσεων γης και καταπατήσεις των καμένων εκτάσεων ας στοχεύσουμε στη γρήγορη επανίδρυση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερης επιφάνειας των χαμένων δασών και δασικών οικοσυστημάτων και ας αφήσουμε τη Μεσογειακή βλάστηση να ξαναβρεί ήρεμα το δρόμο της χωρίς τις δικές μας περιττές παρεμβάσεις.

Αν όλα αυτά λοιπόν συντονισμένα και με ορθολογισμό συμβούν τότε θα έχουμε στοιχειωδώς δείξει τη μεταμέλειά μας για το βάναυσο πλήγωμα που κάναμε στην Αττική Γη που ξανά θα μας συγχωρήσει όπως το κάνει τόσους αιώνες τώρα παρόλα τα λάθη και τις επιπολαιότητές μας.