Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων έχει αναπτύξει μια μέθοδο για την ταχεία παραγωγή ειδικών ανθρώπινων αντισωμάτων στο εργαστήριο.
Η τεχνική, η οποία θα περιγραφεί σε ένα έγγραφο που θα δημοσιευθεί στις 24 Ιουλίου στο The Journal of Experimental Medicine, θα μπορούσε να επιταχύνει την παραγωγή αντισωμάτων για τη θεραπεία ευρέος φάσματος ασθενειών και να διευκολύνει την ανάπτυξη νέων εμβολίων. Τα αντισώματα παράγονται από τα Β κύτταρα του σώματος για την καταπολέμηση λοιμώξεων από βακτήρια, ιούς και άλλα επιθετικά παθογόνα.
Όταν ένα μεμονωμένο Β κύτταρο αναγνωρίζει ένα ειδικό μόριο “αντιγόνου” προερχόμενο από παθογόνο, μπορεί να πολλαπλασιάζεται και να αναπτύσσεται σε κύτταρα πλάσματος που εκκρίνουν μεγάλες ποσότητες αντισώματος ικανές να δεσμεύονται με το αντιγόνο και να αποφεύγουν τη μόλυνση.
Οι ερευνητές προσπάθησαν να αντιγράψουν αυτή τη διαδικασία στο εργαστήριο για να παράγουν συγκεκριμένα αντισώματα από Β κύτταρα που απομονώθηκαν από δείγματα αίματος ασθενών.
Ωστόσο, πέραν της αντιμετώπισης ενός συγκεκριμένου αντιγόνου, τα Β κύτταρα χρειάζονται ένα δεύτερο σήμα για να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται και να αναπτύσσονται σε κύτταρα πλάσματος.
Αυτό το δεύτερο σήμα μπορεί να παρέχεται από σύντομα θραύσματα DNA που ονομάζονται ολιγονουκλεοτίδια CpG, τα οποία ενεργοποιούν μια πρωτεΐνη μέσα σε Β κύτταρα που ονομάζεται TLR9.
Αλλά η θεραπεία των Β-λεμφοκυττάρων που προέρχονται από ασθενείς με ολιγονουκλεοτίδια CpG διεγείρει κάθε Β κύτταρο στο δείγμα, μόνο ένα μικρό κλάσμα ικανό να παράγει ένα συγκεκριμένο αντίσωμα.
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Facundo Batista, από το Ινστιτούτο Francis Crick στο Λονδίνο και το Ινστιτούτο Ragon της MGH, MIT και Harvard, κατάφεραν να παράγουν ειδικά ανθρώπινα αντισώματα στο εργαστήριο με τη θεραπεία Β-κυττάρων που παράγονται από ασθενείς με μικροσκοπικά νανοσωματίδια με αμφότερα CpG ολιγονουκλεοτίδια και το κατάλληλο αντιγόνο.
Με αυτή την τεχνική, τα CpG ολιγονουκλεοτίδια εσωτερικεύονται μόνο σε Β κύτταρα που αναγνωρίζουν το ειδικό αντιγόνο και αυτά τα κύτταρα είναι συνεπώς τα μόνα στα οποία ενεργοποιείται το TLR9 για να προέβη στον πολλαπλασιασμό και στην ανάπτυξή τους σε κύτταρα πλάσματος που εκκρίνουν αντισώματα.
Η ομάδα επέδειξε με επιτυχία την προσέγγισή τους χρησιμοποιώντας διάφορα βακτηριακά και ιικά αντιγόνα, συμπεριλαμβανομένου του τοξοειδούς τετάνου και πρωτεϊνών από διάφορα στελέχη της γρίπης Α.
Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές ήταν σε θέση να παράγουν ειδικά αντισώματα υψηλής συγγένειας σε λίγες μόνο μέρες. Ορισμένα από τα αντισώματα κατά της γρίπης που δημιουργήθηκαν από την τεχνική αναγνώρισαν πολλαπλά στελέχη του ιού και ήταν σε θέση να εξουδετερώσουν την ικανότητά του να μολύνει τα κύτταρα.
Η διαδικασία δεν εξαρτάται από τους δότες που έχουν προηγουμένως εκτεθεί σε οποιοδήποτε από αυτά τα αντιγόνα μέσω εμβολιασμού ή μόλυνσης. Οι ερευνητές ήταν σε θέση να παράγουν αντι- HIV αντισώματα από Β κύτταρα που απομονώθηκαν από ασθενείς χωρίς HIV.
Ο Μπατίστα και οι συνεργάτες τους ελπίζουν ότι η προσέγγισή τους θα βοηθήσει τους ερευνητές να παράγουν ταχέως θεραπευτικά αντισώματα για τη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών και άλλων παθήσεων όπως ο καρκίνος.
“Ειδικότερα, θα πρέπει να επιτρέψει την παραγωγή αυτών των αντισωμάτων μέσα σε συντομότερο χρονικό πλαίσιο και χωρίς την ανάγκη εμβολιασμού ή αιμοδοσίας από προσφάτως μολυσμένα ή εμβολιασμένα άτομα”, λέει ο Μπατίστα. “Επιπλέον, η μέθοδος μας προσφέρει τη δυνατότητα επιτάχυνσης της ανάπτυξης νέων εμβολίων επιτρέποντας την αποτελεσματική αξιολόγηση των υποψήφιων αντιγόνων στόχων”.
https://eurekalert.org/pub_releases/2017-07/rup-rdn071717.php
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/04/30/AR2008043002572.html
με Αριθμό Μητρώου 12691
