Έκθεση: «Αναζητώντας φωνές» του Δημήτρης Λάμπρου

Σε έναν ιδιαίτερο χώρο συζήτησης για τη σύγχρονη σκέψη και τέχνη, ένα ανοιχτό πεδίο συζήτησης και βήμα για νέους καλλιτέχνες, στο «Free Thinking Zone», Σκουφά 64 και Γριβαίων, στα σύνορα Εξαρχείων και Κολωνακίου, την Πέμπτη 6 Απριλίου και ώρες 7 – 10μ.μ., ο εικαστικός Δημήτρης Λάμπρου παρουσιάζει τη νέα του έκθεση με θέμα «Αναζητώντας φωνές», σε επιμέλεια του Ευθύμη Λαζόγκα (Πανεπιστήμιο της Σορβόννης – Paris I-Panthéon -,Διδάσκων Ιστορίας της Τέχνης, ΑΣΚΤ, μεταπτυχιακό Εικαστικών τεχνών, επιμελητής εκθέσεων).

Ο επιμελητής της έκθεσης Ευθύμης Λαζόγκας σημειώνει: «Τι κάνουν στην Αθήνα ο Παζολίνι, ο Κουνέλης, ο Πάουντ, ο Ταρκόφσκι, ο Αξελός, ο Φουκώ, ο Αγγελόπουλος, η Σιμόν ντε Μπoβουάρ, η Έμμα Γκόλντμαν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Μπωντλαίρ, ο Γκοντάρ, ο Μπέκετ, ο Φελίνι;

Είκοσι και πλέον «Απόστολοι» της τέχνης, του σινεμά, της λογοτεχνίας συναντώνται με την ιδιαίτερη γραφίδα του εικαστικού Δημήτρη Λάμπρου ο οποίος «Αγιογραφεί» και επαναφέρει στο «Σήμερα» την εμπροσθοφυλακή του παγκόσμιου πνεύματος (της σύγχρονης Ιστορίας) για να φωτίσουν ως φάροι τα σκοτεινά μονοπάτια της διαρθρωτικής πνευματικής, πολιτισμικής και οικονομικής κρίσης που βιώνουμε στις ημέρες μας.

Σημείο συνάντησής τους δεν αποτελεί κάποια γκαλερί ή μια αίθουσα τέχνης, αλλά ένας ιδιαίτερος χώρος συζήτησης για τη σύγχρονη σκέψη και τέχνη, ένα ανοιχτό πεδίο συζήτησης και βήμα για νέους καλλιτέχνες.»

Ο ζωγράφος Δημήτρης Καρατζάς, απόφοιτος ΜΕΤ, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και απόφοιτος Σκηνοθεσίας της Σχολής Σταυράκου, σημειώνει σχετικά:

«Δεν είναι τυχαίο ότι λίγο πριν την εμφάνιση της πρώτης φωτογραφίας το 1826, από τον Niépce ο David ζωγραφίζει το μεγαλύτερο αριστούργημά του “Τον θάνατο του Μαρά” (1793), τη στιγμή που η εικονογραφία του πορτραίτου τουλάχιστον στη Δυτική τέχνη, φτάνει να απεικονίζει τον ήρωα στη μεγαλύτερη στιγμή της δόξας του αυτή του θανάτου του.

Εκείνη την εποχή κάνει την εμφάνισή της η φωτογραφία. Η χρήση της φωτογραφίας έπαιξε έναν διπλό ρόλο μέχρι τις μέρες μας από την μία να δηλώνει την καταδίκη της «αύρας» και από την άλλη να μεταμορφώνει το κοινότυπο.

Ως ναυαρχίδα της αστικής εκπραγμάτωσης η φωτογραφία φαίνεται πως συμφιλίωσε πολλές αντιφάσεις στο εσωτερικό της.

Ήταν η θαυματουργή ουσία που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επούλωση του τραύματος που άφησε ,σε συμβολικό επίπεδο τουλάχιστον, ένας ήρωας με κλειστά τα μάτια την στιγμή που πεθαίνει για τις ιδέες του σε μια κοινότυπη καθημερινή σκηνή στο μπάνιο του.

Ως εικαστικός το να ζωγραφίζεις από την φωτογραφία σημαίνει να πηγαίνεις πάλι πίσω σε αυτή την πληγή που κάποτε επουλώθηκε, να την ανοίγεις και να την διαβάζεις αδιάλειπτα.

Η διαδικασία αυτή γίνεται πιο προσωπική όταν τούτο συμβαίνει με όχημα το σχέδιο, γιατί ενώ μπορεί να έχουμε στη διάθεση μας μια δορυφορική λεπτομερέστατη εικόνα, τις περισσότερες φορές χρειαζόμαστε μια απλή σχεδιαστική γραμμή πάνω σε έναν χάρτη για να βρούμε το δρόμο μας.

Το να σχεδιάζεις από μια φωτογραφία σημαίνει να ανοίγεις την πληγή και να την ξαναράβεις με τα δικά σου ράμματα. Σε αυτή την προβληματική κινείται και η δουλειά του Δημήτρη Λάμπρου.»

Η διάρκεια της έκθεσης θα είναι ως τέλη Ιουνίου και οι ώρες λειτουργίας 9π.μ. με 9μ.μ. από Δευτέρα έως Κυριακή