Το τραγικό σε όλες τις επιδημιολογικές έρευνες για το Σακχαρώδη Διαβήτη είναι ότι αυξάνεται συνεχώς και ραγδαία το ποσοστό των διαβητικών, ότι οι μισοί σχεδόν αγνοούν την πάθησή τους, ενώ από όσους την γνωρίζουν, οι μισοί λαμβάνουν θεραπεία!
Τέλος, από όσους βρίσκονται σε θεραπεία, μόνο οι μισοί έχουν ρυθμίσει τα επίπεδα του σακχάρου τους ικανοποιητικά.
Από όλα τα παραπάνω, το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν για να υπάρξει βελτίωση της παρούσας εικόνας:
Δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση και έγκαιρη διάγνωση, καθώς οι περισσότεροι πάσχοντες ή όσοι βρίσκονται σε στάδιο προδιαβήτη αντιλαμβάνονται ότι πάσχουν αφού έχουν συμβεί οι πρώτες βλάβες στον οργανισμό.
Επίσης, ενώ υπάρχουν πλέον διαθέσιμα αρκετά σκευάσματα ινσουλίνης, και πολύ αποτελεσματικές δραστικές όπως η σιταγλιπτίνη, δε γίνεται η κατάλληλη χορήγηση από το γιατρό σε κάθε ασθενή ή δεν πειθαρχούν όσο απαιτείται οι ίδιοι οι ασθενείς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο επιπολασμός του διαβήτη σε παγκόσμια κλίμακα είναι περίπου 8%.
Τα πιο πρόσφατα στοιχεία αναφέρουν ότι 415 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν παγκοσμίως, εκ των οποίων 46,3% είναι μη διαγνωσμένοι.
Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός των ασθενών με διαβήτη θα φτάσει παγκοσμίως τα 592 εκατομμύρια το 2035, αριθμός που αντιστοιχεί σε αύξηση 53% από το 2014.
Στην Ευρώπη 52 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με διαβήτη, εκ των οποίων 33,1% είναι μη διαγνωσμένοι. Στην Ελλάδα, ο αριθμός των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη ανέρχεται σε 608.000, αριθμός που αναμένεται να εκτιναχθεί μέσα στην επόμενη εικοσαετία, με αύξηση που υπολογίζεται να ξεπεράσει το 22%.
Ο Διαβήτης είναι ασθένεια που φυσιολογικά παρουσιάζεται στην προχωρημένη ηλικία. Το ανησυχητικό είναι ότι όλο και νεότερης ηλικίας άτομα, διαγιγνώσκονται να πάσχουν από διαβήτη τύπου 2.
Υπολογίζεται ότι το 8% του γενικού πληθυσμού εμφανίζει διαβήτη τύπου 2 ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες, μεταξύ 71 και 80 ετών, το ποσοστό αυτό φτάνει το 14,1%.
Υπάρχουν πολλές πλευρές στην πρόκληση που ονομάζεται διαβήτης, καθώς μεγάλο ποσοστό των πασχόντων παραμένουν αδιάγνωστοι και από τους διαγνωσμένους ασθενείς μόλις το 46% βρίσκονται εντός θεραπευτικών στόχων.
Επίσης ένας στους τέσσερις άντρες βρίσκεται σε προδιαβήτη, κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με διατροφή και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, αλλά δυστυχώς δεν το γνωρίζουν.
Σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή, ανέφερε ότι η σιταγλιπτίνη ενδείκνυται ως συμπληρωματική της διατροφής και της άσκησης προκειμένου να βελτιωθεί ο γλυκαιμικός έλεγχος σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 σαν μονοθεραπεία ή συμπληρωματικά όταν η ήδη λαμβανόμενη θεραπεία δεν αποδίδει.
Το μέσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή (ανεξαρτήτως ρύθμισης) ανέρχεται σε 2.889 ευρώ. Το μεγαλύτερο τμήμα της δαπάνης αφορά τις επιπλοκές της νόσου.
Επίσης, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία των περασμένων ετών, το 6% των πόρων της Υγείας διατίθεται για την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών του Σακχαρώδη Διαβήτη στους πάσχοντες.
με Αριθμό Μητρώου 12691
