Ο Guardian εκθειάζει τα Κύθηρα, το νησί των πειρατών

«Στα 30 χρόνια που κυνηγάει να βρω το τέλειο ελληνικό νησί επισκέφθηκα περίπου 40 από αυτά αλλά στην αναζήτησή μου εντόπιζα δύο συγκεκριμένα προβλήματα», αναφέρει ο αρθρογράφος του Guardian ο οποίος έχει ετοιμάσει για την βρετανική εφημερίδα ένα εκτενές αφιέρωμα στα Κύθηρα παρουσιάζοντάς το ως το καλύτερο ελληνικό νησί.

Όπως λέει ο ίδιος η πλειοψηφία των νησιών που έχει επισκεφθεί χαρακτηρίζεται από δύο βασικά προβλήματα «Πρώτον, πολλά από αυτά ακολουθούν το ίδιο μοτίβο: μία μικρή πόλη ή λιμάνι, δύο ή τρεις καταπληκτικές παραλίες και, αν είστε τυχεροί, μια παλιά εκκλησία στην κορυφή ενός λόφου του νησιού.

Για πολλούς αυτά είναι τα μόνα που χρειάζονται για μια εβδομάδα ή δύο μακριά από την πόλη, αλλά εγώ πάντα λαχταρούσα για περισσότερα», σημειώνει αρχικά και στη συνέχεια αναλύει ποιο είναι το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει συνήθως.

Όπως λέει τα μεγαλύτερα νησιά κατακλύζονται από τουρίστες τους καλοκαιρινούς μήνες κάτι που για τον ίδιο είναι αρνητικό. Ωστόσο αναφέρει πως μπορεί τα Κύθηρα μπορεί να είναι δύσκολο να τα προσεγγίσεις, αλλά είναι το καλύτερο νησί που έχει επισκεφθεί ποτέ.

Στο άρθρο του τονίζει πως το νησί δεν βρίσκεται κοντά σε κάποιο άλλο μεγάλο νησί της χώρας αλλά μόνο του στο κάτω μέρος της Πελοποννήσου και ο καλύτερος τρόπος για να φτάσει κάποιος εκεί είναι με καραβάκι. Εντύπωση έχει προξενήσει στον αρθρογράφο το λιμάνι του νησιού, ο Διακόφτης, κάνοντας λόγο για σμαραγδένια νερά και χρυσή άμμο.

Ωστόσο δεν θα μπορούσε να μην σχολιάσει το δυτικό τμήμα του νησιού και τους «μικρούς θησαυρούς» που κρύβει: φαράγγια, κοιλάδες, πέτρινες βουνοκορφές και καταρράκτες.

Στη συνέχεια εμφανίζεται εντυπωσιασμένος από την απομονωμένη παραλία «Καλάμι» για την οποία λέει πως είναι ένα κομμάτι από τον παράδεισο και είναι δύσκολο να φτάσεις σε αυτή εκεί όπως άλλωστε και στον παράδεισο.

Στο τέλος αναφέρεται και στην χώρα του νησιού η οποία βρίσκεται πάνω σε ένα λόφο μακριά από το λιμάνι, στο Καψάλι, και σχολιάζει πως πρόκειται για ένα συνηθισμένο μέτρο προστασίας των ντόπιων στα χρόνια που οι πειρατές έκαναν συχνά την εμφάνισή τους.