“Το οικολογικό πρόβλημα είναι κοινωνιολογικό”

Του Νίκου Σόμπολου 

Στο όνομα της οικολογικής συνείδησης, του διαθρησκευτικού διαλόγου και του πολιτισμού της αλληλεγγύης, αποδέχθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος (γνωστός και ως “Πράσινος Πατριάρχης”) την  θέση του Επίτιμου Διδάκτορα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Σμύρνης. 

Όπως είπε στην τελετή ανακήρυξης του σε επίτιμο διδάκτορα Κοινωνιολογίας του εν λόγω Πανεπιστημίου  :

“Δεχόμαστε τη γενναιόδωρη αυτή διάκριση στο όνομα του Οικουμενικού Πατριαρχείου  και της  Εκκλησίας μας που προσπάθησε ανέκαθεν να οικοδομήσει γέφυρες μεταξύ διαφορετικών θρησκειών, πολιτισμών και λαών, μεταξύ της ανθρωπότητας και του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και για την προώθηση της ειρήνης και της αλληλεγγύης, στο όνομα του Θεού και για χάρη του ανθρώπου.

Χτίζοντας Γέφυρες με τη Φύση

Από τις πιο παθιασμένες ανησυχίες του Οικουμενικού Πατριάρχη   είναι  την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η ενίσχυση  της οικολογικής συνείδησης σε όλους τους ακαδημαϊκούς κλάδους, τα οικολογικά κινήματα και τις πολιτικές των κυβερνήσεων, υποστηρίζοντας την ανάγκη για μια αλλαγή των καθιερωμένων τρόπων ζωής, ώστε οι άνθρωποι  να γίνουν πιο ευαίσθητοι ενόψει της καταστροφής που απειλεί το φυσικό περιβάλλον σήμερα.

“Η Ορθοδοξία έχει δεσμευτεί για την οικολογία-τόνισε-  είναι η  κατ’ εξοχήν”πράσινη” Εκκλησία. Η πίστη μας και η λατρεία μας ενισχύει τη δέσμευσή μας για την προστασία της Δημιουργίας και την προώθηση της «Ευχαριστιακής Χρήσης» του κόσμου, την αλληλεγγύη με τη δημιουργία. Η Ορθόδοξη Χριστιανική στάση είναι το αντίθετο της χειραγώγησης και της εκμετάλλευσης του κόσμου.

Πιστεύουμε ότι οι ρίζες της περιβαλλοντικής κρίσης δεν είναι πρωτίστως οικονομικές ή πολιτικές, ούτε τεχνολογικές, αλλά βαθιά και ουσιαστικά θρησκευτικές, πνευματικές και ηθικές. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι μια κρίση σχετικά με την ανθρώπινη καρδιά. Η οικολογική κρίση αντανακλά μια ανθρωπολογική αδιέξοδο του σύγχρονου ανθρώπου και τις αντιφάσεις του ορθολογισμού του”.

Και πρόσθεσε ο Παναγιότατος εξηγώντας γιατί το οικολογικό πρόβλημα είναι κοινωνιολογικό :

“Για την Ορθοδοξία, η αμαρτία έχει μια κοσμολογική διάσταση και επιπτώσεις. Η θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας αναγνωρίζει τη φυσική δημιουργία ως άρρηκτα συνδεδεμένη με την ταυτότητα και το πεπρωμένο της ανθρωπότητας, δεδομένου ότι κάθε ανθρώπινη δράση, αφήνει ένα αποτύπωμα στο σώμα της γης. Επιπλέον, η ανθρώπινη στάση και συμπεριφορά προς τη  δημιουργία επηρεάζει άμεσα την  ανθρώπινη στάση και συμπεριφορά προς τους άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα των φτωχών. Η Οικολογία αναπόφευκτα συνδέετε με την κοινωνιολογία και την οικονομία, και έτσι η οικολογική δραστηριότητα τελικά επιμετράτε και κρίνετε από την επίδρασή της επί των μη προνομιούχων και από τα βάσανα του κόσμου μας. Το οικολογικό πρόβλημα είναι ουσιαστικά και κοινωνιολογικό.