Οι ισχυρότεροι άνεμοι των τελευταίων 1.000 ετών ελέω κλιματικής αλλαγής σαρώνουν τον Ν. Ωκεανό

Επιστήμονες αποκάλυψαν σήμερα ότι οι άνεμοι που σαρώνουν το Νότιο Ωκεανό είναι οι ισχυρότεροι των τελευταίων χιλίων ετών, καθώς ενισχύονται από τις κλιματικές αλλαγές και τα αυξανόμενα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Οι άνεμοι του Νότιου Ωκεανού που τρομοκράτησαν γενιές έμπειρων ναυτικών είναι “σήμερα οι ισχυρότεροι της τελευταίας χιλιετίας”, επισημαίνει η μελέτη του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου (ANU).

“Η ενίσχυση των ανέμων αυτών είναι σαφής τα τελευταία 70 χρόνια και συνδυάζοντας τις παρατηρήσεις μας με τα κλιματικά μοντέλα, μπορούμε σαφώς να συνδέσουμε το φαινόμενο αυτό με την αύξηση των αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου”, σημειώνει η Νέριλι Αμπράμ, εισηγήτρια της έρευνας που δημοσιεύει η επιθεώρηση NatureClimateChange.

Οι δυτικοί άνεμοι, που δεν πλήττουν τις ανατολικές ακτές της Ανταρκτικής παρακάμπτοντάς την, φέρνουν όλο και πιο παγωμένο αέρα που τους ενισχύει, στερώντας την Αυστραλία, νησί-ήπειρο που πλήττεται από τη συνεχή αύξηση της θερμοκρασίας με ξηρασία και πυρκαγιές εξαιτίας αυτής– από τις πολύτιμες βροχές.

“Η Ανταρκτική αψηφά την τάση αυτή. Σε όλες οι άλλες ηπείρους αυξάνεται η θερμοκρασία και στην Αρκτική αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό”, προειδοποιεί η επιστήμονας.

Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, οι ερευνητές πήραν πυρήνες πάγου από την Ανταρκτική, ανέλυσαν τους δακτυλίους ανάπτυξης των δένδρων στη Νότια Αμερική όπως και την εξέλιξη των υδάτων των λιμνών σε αυτή την ήπειρο και έδωσαν τα δεδομένα αυτά για να τα επεξεργαστεί ο σούπερ υπολογιστής Raijin του πανεπιστημίου.

Η εξέλιξη του κλίματος έρχεται ωστόσο σε αντίθεση στην Ανταρκτική, αποτέλεσμα της σύνθετης επιρροής μεταξύ των ανέμων και των ρευμάτων.

Ενώ το κέντρο της Ανταρκτικής παραμένει παγωμένο, οι δυτικοί άνεμοι θερμαίνουν τη χερσόνησο σε ανησυχητικό ρυθμό, διαταράσσοντας το οικοσύστημα, όπως για παράδειγμα με την ισχυρή μείωση των πληθυσμών των πιγκουίνων Adelie.

Η ανθρώπινη δραστηριότητα ευθύνεται ουσιαστικά για τις αλλαγές αυτές, εξηγεί ο Στίβεν Φιπς, του πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας.

Από τη δεκαετία του 1970, η κατάσταση επιδεινώθηκε με τη διεύρυνση της τρύπας του όζοντος που οφείλεται στους χλωροφθοράνθρακες οι οποίοι χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία. “Ακόμη και στην εκδοχή μιας μέσης κλιματικής επίδρασης, η τάση θα συνεχιστεί στον 21ο αιώνα”, προειδοποιεί ο Φιπς.