Η κλιματική αλλαγή πλήττει την γεωργία- κίνδυνος επισιτιστικού προβλήματος

Αλλαγές στις καλλιέργειες, την περίοδο σποράς και άρδευσης αλλά και τοποθεσίας, προτείνουν μεταξύ άλλων οι ερευνητές, καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις αποδόσεις των καλλιεργειών παγκοσμίως θα είναι σοβαρότερες απ’ ότι εκτιμούσαν έως σήμερα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με έκθεση διεθνούς ερευνητικής ομάδας στην επιθεώρηση Nature Climate Change, οι σοδειές θα μειώνονται κατά περίπου 5% για κάθε άνοδο της θερμοκρασίας κατά ένα βαθμό Κελσίου.

Οι κυβερνήσεις έχουν συμφωνήσει στο στόχο του περιορισμού της ανόδου της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι αυτό είναι το όριο, μετά από το οποίο ο πλανήτης θα βιώσει δυνητικά καταστροφικές συνέπειες.

Επιστήμονες, ωστόσο, προειδοποιούν ότι, παρά τη διαφαινόμενη επιβράδυνση των ρυθμών υπερθέρμανσης την τελευταία 15ετία, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία μπορεί να ανεβεί ακόμη και κατά 4 ή 5 βαθμούς εάν δεν μειωθούν δραστικά οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Έκθεση

Η έκθεση βασίζεται σε 1.700 προσομοιώσεις των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις καλλιέργειες σιταριού, ρυζιού και αραβοσίτου. «Ο περιορισμός της απόδοσης έτεινε να αυξάνεται καθώς η θερμοκρασία ανέβαινε», είπε στο αυστραλιανό δίκτυο ABC ο Μάρκ Χάουντεν από τον Οργανισμό Επιστημονικών και Βιομηχανικών Ερευνών Κοινοπολιτείας (CSIRO) προσθέτοντας ότι τα ευρήματα είναι χειρότερα σε σχέση με παλαιότερες εκτιμήσεις.

«Ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν, πιστεύαμε ότι ίσως θα μπορούσαμε να αποφύγουμε τα χειρότερα με μια μικρή άνοδο της θερμοκρασίας, προτού επιδεινωθεί η κατάσταση, όμως [η έρευνα] δείχνει ότι η επιδείνωση θα έρθει ακόμη πιο γρήγορα», επισήμανε ο Χάουντεν.

Σύμφωνα με το Χάουντεν, οι χώρες που αναμένεται να αντιμετωπίσουν επισιτιστικό πρόβλημα λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα είναι αυτές που θα πληγούν περισσότερο από τη μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών.

Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του επισημαίνουν ότι ο τομέας της γεωργίας θα πρέπει να προσαρμοστεί από τώρα προκειμένου να αποτραπούν τυχόν ελλείψεις σε τρόφιμα.

Μεταξύ άλλων, οι ερευνητές προτείνουν  κατά περίπτωση αλλαγή των καλλιεργειών, της τοποθεσίας, αλλά και των χρόνων φύτευσης και άρδευσης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των σοδειών κατά 10 με 15% σε σχέση με την εκτιμώμενη απόδοση σε περίπτωση μη προσαρμογής.

Ρεκόρ στις συγκεντρώσεις CO2

Πέρυσι, στα μέσα Μαΐου, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ξεπέρασαν και επίσημα για πρώτη φορά στην ιστορία το ψυχολογικό όριο των 400 μερών ανά εκατομμύριο (ppm). Επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι φέτος το όριο ξεπεράστηκε ήδη – δύο μήνες νωρίτερα σε σχέση με το 2013 – και οι ίδιοι αναμένουν ότι σύντομα οι συγκεντρώσεις θα καταρρίψουν ακόμη ένα ιστορικό ρεκόρ.

«Ήδη βλέπουμε τιμές μεγαλύτερες των 400 ppm. Πιθανότατα θα παραμείνουν στα επίπεδα αυτά για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο», αναφέρει στο blog του ο διευθυντής του προγράμματος μετρήσεων διοξειδίου του άνθρακα στο αμερικανικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps Ραλφ Κίλινγκ. «Είναι θέμα χρόνου μέχρι να παραμείνουν για πάντα πάνω από τα 400 ppm.»

Οι ερευνητές του Scripps καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία για το CO2 εδώ και σχεδόν 60 χρόνια, από το παρατηρητήριο της Μάουνα Λόα στη Χαβάη. Το Μάιο του 2012, σταθμοί που βρίσκονται σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη είχαν καταγράψει συγκεντρώσεις άνω των 400 ppm, όμως στη Μάουνα Λόα ο μηνιαίος μέσος όρος ήταν χαμηλότερος.

Το θεωρούμενο από πολλούς επιστήμονες ως ανώτατο «ασφαλές» όριο των συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα ήταν τα 350 μέρη ανά εκατομμύριο. Τα επίπεδα αυτά, ωστόσο, ξεπεράστηκαν πριν από αρκετά χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1958, όταν άρχισαν οι μετρήσεις, ήταν ήδη στα 313 ppm και έκτοτε ανεβαίνουν διαρκώς με την καύση όλο και περισσότερων ορυκτών καυσίμων.

Οι συγκεντρώσεις μεταβάλλονται ανάλογα με την εποχή, κορυφώνονται το Μάιο και πέφτουν ελαφρώς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Παρότι η υπέρβαση του ορίου των 400 ppm θεωρείται περισσότερο συμβολική, με κάθε νέο ρεκόρ – που σηματοδοτεί αύξηση της ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου – απομακρύνεται όλο και περισσότερο η επίτευξη του στόχου για περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου.