Η Ακαδημία Λυρικής Τέχνης, με το όνομα της Μαρίας Κάλλας, είναι το επόμενο βήμα μετά την δημιουργία της Όπερας στο Φαληρικό Δέλτα από το Ίδρυμα Νιάρχου. Οι προσπάθειες της υψίφωνου κα Βάσω Παπαντωνίου για να στεγαστεί η Ακαδημία στο σπίτι της Πατησίων όπου η Μαρία Κάλλας φαίνεται ότι προσελκύουν το ενδιαφέρον του Δημάρχου Αθηναίων.
Του Δημήτρη Γκιώνη
Πριν από 17 χρόνια (1997), η υψίφωνος Βάσω Παπαντωνίου, έχοντας διανύσει διεθνή καριέρα στο λυρικό θέατρο, αποφασίζει να βοηθήσει στην πραγματοποίηση δύο καθοριστικών έργων για την προαγωγή της λυρικής τέχνης στον τόπο μας: τη δημιουργία ενός κτιρίου που θα στεγάσει την άστεγη Λυρική μας Σκηνή, και, παράλληλα, μιας Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης, με το όνομα της Μαρίας Κάλλας.
Τρία χρόνια αργότερα (2000) η πρωτοβουλία της ενισχύεται με την ίδρυση της «Εταιρείας για το κτίριο της Όπερας και της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης “Μαρία Κάλλας”», με πρόεδρο την ίδια, γενικό γραμματέα τον συγγραφέα και σύζυγό της Βασίλη Βασιλικό και μέλη ανθρώπους και φίλους της τέχνης.
Η Όπερα
Έκτοτε η εταιρεία ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα δηλώνοντας την παρουσία και τους σκοπούς της με συναυλίες, εκθέσεις, συζητήσεις, ημερολόγιο – τόσο για την οικονομική ενίσχυση (συμβολική βέβαια) των σκοπών της όσο και της λειτουργίας της.
Ήδη ο πρώτος στόχος πραγματοποιείται με το υπό δημιουργία στο φαληρικό Δέλτα από το Ίδρυμα Νιάρχου κτίριο της Λυρικής Σκηνής, όπου μέτρησε και η θερμή συνηγορία της εταιρείας –κυρίως της προέδρου του– με τους χορηγούς του εγχειρήματος. Η προσπάθεια να ενταχθεί η Ακαδημία στον ίδιο χώρο δεν ευοδώθηκε. Απομένει, συνεπώς, ο δεύτερος στόχος.
Η δραστηριότητα της εταιρείας σε σχέση με τη ίδρυση της Ακαδημίας, όπως την εκφράζει η κυρία Παπαντωνίου σε συνάντησή μας, ανταποκρίνεται σ’ ένα τριπλό χρέος απέναντι: α) στη λυρική τέχνη που υπηρέτησε η Μαρία Κάλλας και η ίδια, β) στους νέους λυρικούς καλλιτέχνες και γ) προς την ίδια την Κάλλας.
Η επόμενη λύση, μετά τον αποκλεισμό του Φαλήρου, ακουμπάει στο κτίριο της οδού Πατησίων 61, όπου η Κάλλας έζησε από το 1937 ως το 1945 κι «όπου για πρώτη φορά δοκίμασε τη φωνή της στο λυρικό τραγούδι».
Κατασκευασμένο το 1925, με σχέδια του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Κιτσίκη, κηρυγμένο «ιστορικό μνημείο» από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το ΥΠΠΟ (επί Μελίνας), το κτίριο ανήκει στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο. Σε εγκατάλειψη, λόγω και των ζημιών από τον σεισμό του 1999, κατελήφθη από αντιεξουσιαστές, οι οποίοι, πριν από μερικούς μήνες, υποχρεώθηκαν από την αστυνομία ν’ αποχωρήσουν. Έκτοτε παραμένει σφραγισμένο.
Στον δήμαρχο
Με την ιδέα της δημιουργίας στο κτίριο αυτό της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης φαίνεται ότι συναινεί και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Πράγμα που επιβεβαίωσε σε συνάντηση που είχε την περασμένη εβδομάδα με τη Βάσω Παπαντωνίου, τον Βασίλη Βασιλικό και τον διευθυντή της Λυρικής Σκηνή Μύρωνα Μιχαηλίδη, ο οποίος δήλωσε ότι η Λυρική Σκηνή στηρίζει αμέριστα την προσπάθεια της κυρίας Παπαντωνίου για τη δημιουργία της Ακαδημίας.
Το πρόβλημα βέβαια, από εδώ και πέρα, είναι κυρίως οικονομικό, καθώς η αποκατάσταση του κτιρίου υπολογίζεται να κοστίσει περί το 1,2 εκατ. ευρώ. Ποσό ωστόσο που είναι δυνατό να αποκτηθεί εάν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ. Και φυσικά εάν υπάρξει συμφωνία μεταξύ δήμου και ΝΑΤ, που εμφανίζεται συνεννοήσιμο για την εκχώρηση.
Δύσκολο, γενικά, το εγχείρημα, αλλά η κυρία Παπαντωνίου, που το έχει βάλει σκοπό της ζωής της, ευελπιστεί ότι είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί. Πολύ περισσότερο καθώς υπάρχουν έτοιμα σχέδια για τη λειτουργία της Ακαδημίας, για την οποία έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον και από επιφανείς ομοτέχνους της στο εξωτερικό.
Η εκπαίδευση μουσικών, μαέστρων, σκηνοθετών, σκηνογράφων, ενδυματολόγων και λοιπές ειδικότητες που αφορούν το ανέβασμα μιας οπερετικής παράστασης, είναι κατά τη Βάσω Παπαντωνίου συνοπτικά οι βασικοί σκοποί της Ακαδημίας, που θα αποτελεί σημείο αναφοράς των νέων καλλιτεχνών της όπερας στην Ελλάδα. Μουσική Βιβλιοθήκη, Έκθεση «Μαρία Κάλλας», Αίθουσα Συναυλιών θα είναι επίσης στη διάθεση σπουδαστών και κοινού.
Περισσότερα, όταν προκύψει κάτι πιο… χειροπιαστό.
Πηγή: cultureandheritage.blogspot.gr
με Αριθμό Μητρώου 12691
