Ζάκυνθος: σπάνιος γεωλογικός σχηματισμός 5.000 ετών τα ευρήματα στον κόλπο του Αλυκανά

Αντιμέτωποι με ένα σπάνιο γεωλογικό σχηματισμό, ηλικίας 5.000 ετών, βρίσκονται τελικά οι αρχαιολόγοι και οι γεωλόγοι στον κόλπο του Αλυκανά στη Ζάκυνθο, εκεί που τον περασμένο Μάιο πετρώδεις σχηματισμοί στο βυθό της θάλασσας είχαν δώσει την εντύπωση αρχαίου οικισμού.

 Σύμφωνα με έκθεση των ειδικών που μελέτησαν τα πετρώματα πιστοποιήθηκε ότι δεν πρόκειται για ίχνη αρχαίου οικισμού, όπως αρχικά είχε εκτιμήσει το υπουργείο Πολιτισμού, βάσει των φωτογραφιών που είχαν ληφθεί, αλλά για ένα σπάνιο αποτύπωμα γεωλογικών διεργασιών που έλαβαν χώρα πριν τουλάχιστον πέντε χιλιάδες χρόνια.

Την έκθεση που συνυπογράφουν ο Δρ. Μιχαήλ Σταματάκης, καθηγητής Βιομηχανικών Ορυκτών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Μαγδαληνή Αθανασούλα, καταδυόμενη αρχαιολόγος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού και ο Πέτρος Τσαμπουράκης, δύτης και τεχνικός βυθού της ίδιας υπηρεσίας, έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα ο αντιδήμαρχος Ζακύνθου Άκης Λαδικός.

Το συμπέρασμα της έκθεσης καταλήγει στο ότι τα ευρήματα δεν είναι ανθρωπογενή, αλλά έχουν τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον, αφού δεν ταυτίζονται με άλλες φυσικές δομές που περιγράφονται στην διεθνή βιβλιογραφία.

Το ερευνητικό κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων έφτασε στη Ζάκυνθο τον περασμένο Οκτώβριο με δεδομένο ότι οι αρχικές εκτιμήσεις γύρω από τα ευρήματα τα περιέγραφαν ως αρχαιολογικά. Όπως όμως χαρακτηριστικά επισημαίνεται και στην έκθεση «η προσεκτικότερη και διεξοδικότερη διερεύνηση των ευρημάτων, η πλήρης απουσία άλλων αρχαιολογικών τεκμηρίων στον περιβάλλοντα χώρο που αυτά εντοπίστηκαν και η αποκάλυψη νέων σχηματισμών με ασύμμετρη μορφολογία, δημιούργησαν ερωτηματικά και αμφιβολίες ως προς την αρχική εκτίμηση και έστρεψε τις υποψίες της αρχαιολογικής ομάδας προς την κατεύθυνση ότι ίσως πρόκειται για ιδιόμορφο και σπάνιο αρχαιολογικό φαινόμενο».

Για το λόγο αυτό, στην ερευνητική ομάδα ενώθηκε ο καθηγητής Μιχάλης Σταματάκης ο οποίος μάλιστα ερευνά τη γεωλογία του νησιού από το 1984.

Η ερευνητική ομάδα προχώρησε σε καθημερινές καταδύσεις, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε και τοπογραφική αποτύπωση των ευρημάτων. Η αποτύπωση, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, δείχνει ότι το φαινόμενο έχει αναπτυχθεί σε μια σχεδόν γραμμική περιοχή, η οποία έχει μήκος τα 150 μέτρα και βάθος τα 6 μέτρα.

Αναφέρεται σχετικά στην έκθεση:

«Μετά από διεξοδική και επί τόπου εξέταση των ευρημάτων, που συνοδεύτηκε από επιφανειακό καθαρισμό, μετρήσεις και φωτογράφηση των διάφορων στοιχείων, καθώς και δειγματοληψία των διάφορων μορφολογικών τύπων που εντοπίστηκαν, τα αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα:

1. Αλλεπάλληλες φυλλοειδείς – δακτυλιοειδείς αποθέσεις

2. Μορφές καμινάδας

3. Μορφές πλακόστρωτων»

Τα δείγματα εστάλησαν για χημική και ορυκτολογική ανάλυση στα εργαστήρια της εταιρείας τσιμέντων ΤΙΤΑΝ Α.Ε στο Καμάρι Βοιωτίας και με την χρήση ακτίνων Χ φάνηκε ότι κυριαρχούν τα ανθρακικά άλατα ασβεστίου- μαγνησίου – σιδήρου, μέταλλα τα οποία συνήθως σχηματίζονται γύρω από αναβλύσεις ρευστών που διαπερνούν πετρώματα ή χαλαρές αποθέσεις που περιέχουν αργιλοπυριτικά ορυκτά.

«Άλλα συστατικά περιλαμβάνουν τον χαλαζία, αργιλικά ορυκτά και αστρίους, ενώ ανιχνεύτηκε επίσης χλωριούχο νάτριο από το θαλασσινό νερό. Η χημική ανάλυση ιχνοστοιχείων έδειξε ότι δεν υπάρχει κανένας άξιος λόγου εμπλουτισμός σε πολύτιμα ή ανεπιθύμητα ιχνοστοιχεία, ενώ η ανάλυση των κύριων στοιχείων ανέδειξε την υπεροχή του ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και δευτερευόντως του χαλαζία».

Ο Δήμος Ζακύνθου μελετά τη δυνατότητα ανάπτυξης γεωλογικού πάρκου.

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ