Αρχική Προστασία - Αναπλάσεις Η θετική συμβολή του αστικού πρασίνου στην κλιματική αλλαγή (δεύτερο μέρος)

Η θετική συμβολή του αστικού πρασίνου στην κλιματική αλλαγή (δεύτερο μέρος)

0
athens
Διαφήμιση

Πέρα από την απορρυπαντική του δράση το αστικό πράσινο μπορεί να αποτελέσει πρώτης τάξεως ηχομονωτικό για τον αστικό χώρο. Σύμφωνα με μετρήσεις των Rober&KaraAtsev που έγιναν στη Σόφια της Βουλγαρίας παρατήρησαν μείωση των επιπέδων του θορύβου στον αστικό χώρο κατά 0,17DB ανά τετραγωνικό μέτρο δενδρώδους επιφάνειας.

Του Κώστας Κασσιού*

Πέρα από τις σημαντικές συμβολές του αστικού πράσινου στην ατμόσφαιρα και στο περιβάλλον γενικότερα του αστικού χώρου, εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος του αστικού πρασίνου στην διαμόρφωση της ψυχολογίας των κατοίκων μίας πόλης. Κοινωνικές μελέτες έδειξαν πως σε πόλεις ή σε τμήματα πόλης χωρίς πράσινο η βία και η εγκληματικότητα των κατοίκων εμφανίζεται αυξημένη, ενώ παράλληλα εμφανίζονται και αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών.

Το αστικό πράσινο δεν αποτελεί μόνο πνεύμονα ζωής για μία πόλη και τους κατοίκους της. Αποτελεί το σύνδεσμο του ανθρωπογενούς χώρου – της πόλης – με το φυσικό περιβάλλον. Οι εποχιακές αλλαγές, το χρώμα των φυλλωμάτων και των λουλουδιών, όμορφες μυρωδιές που προέρχονται από τα λουλούδια, η παρουσία πτηνικής πανίδας είναι ορισμένα από τα στοιχεία του αστικού πρασίνου που βοηθούν τον άνθρωπο της πόλης να ξεπεράσει το άγχος της καθημερινότητας και να βρει την χαμένη του ψυχική υγεία.

Οι χώροι πρασίνου των πόλων αποτελούν ταυτόχρονα και χώρους κοινωνικότητας των κατοίκων των πόλεων. Για να εκτιμήσουμε ποσοτικά το πόσο οξυγόνο μπορεί να προσφέρει το πράσινο της πόλης και πόσο διοξείδιο του άνθρακα μπορεί να δεσμεύσει αξιοποιήσαμε  τις  διαθέσιμες πληροφορίες από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ αναφορικά με το προγραμματιζόμενο και αυτό που εγκαταστάθηκε στην περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας το 2004 αστικό πράσινο.

city 1

 

Το αστικό πράσινο στην Αθήνα πριν και μετά του Ολυμπιακούς Αγώνες του Αυγούστου 2004

Όπως είναι γνωστό η Αθήνα είναι πρώτη στην λίστα των ευρωπαϊκών πόλεων με την μικρότερη αναλογία αστικού πρασίνου ανά κάτοικο (μόλις 2,5m2). Η Αθήνα κατέχει δυστυχώς το θλιβερό προβάδισμα να είναι η πόλη με τις λιγότερες πλατείες, πάρκα, ανοικτούς χώρους, χώρους πρασίνου γενικότερα.

Η ανάληψη και η προετοιμασία για την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων θα μπορούσε να αποτελέσει μοναδική ευκαιρία για τη συντήρηση και ανανέωση των υπαρχόντων χώρων πρασίνου αλλά και για τη δημιουργία νέων, κυρίως στις διάφορες αθλητικές εγκαταστάσεις. Χώροι πρασίνου τους οποίους είχε και έχει ανάγκη το αστικό συγκρότημα, χώροι πρασίνου που θα έδιναν την δυνατότητα στους Αθηναίους να αναπνεύσουν και η ατμόσφαιρα της πόλης να αναγεννηθεί.

Ενώ τα τσιμεντένια στάδια και γήπεδα ολοκληρώθηκαν εντός των προκαθορισμένων ημερομηνιών και βάση των χρονοδιαγραμμάτων, κάτι αντίστοιχο δεν έγινε και στην περίπτωση των προγραμματισμένων δενδροφυτεύσεων που είχαν επίσημα ανακοινωθεί και προγραμματισθεί από τον Οργανισμό Αθήνα 2004, στα πλαίσια του φυτικού υλικού που σχεδίαζαν ότι θα πλαισίωνε τις εγκαταστάσεις των αγώνων και θα αποτελούσε πνεύμονα ζωής για το λεκανοπέδιο.

 Στους πίνακες που ακολουθούν φαίνονται οι προγραμματιζόμενες δενδροφυτεύσεις και αυτές που τελικά έγιναν στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και η απώλεια των ευεργετημάτων που το σχεδιαζόμενο πράσινο θα προσέφερε στην ατμόσφαιρα.

 Πίνακας 1: Συγκριτικός Πίνακας των προβλευθέντων ειδών βλαστήσεως από πρόγραμμα Αθήνα 2004 και των πραγματοποιηθεισών φυτεύσεων. 

  Προβλευθέντα Πραγματοποιηθέντα
Δένδρα 282.296 13.650
Θάμνοι 1>2.5μ. 1.174.673 248.271
Θάμνοι 2>1μ. 210.963.610 81.410
Ανθόφυτα 15.662.300 91.971

Πίνακας 2: Ετήσιες ποσότητες CO2 που θα δέσμευαν οι προγραμματισθείσες φυτεύσεις από το πρόγραμμα Αθήνα 2004.

Τύπος βλαστήσεως Αρ.δένδρων

Πρόγραμμα φυτεύσεων

Αθήνα 2004

CO2 kg/έτος/άτομο Συνολικό

CO2 kg/έτος

Συνολικό

CO2 tn/έτος

Δένδρα 282.296 5.85 825.715 825.7
Θάμνοι 1 1.174.673 2.4 2819.215 2.819.2
Θάμνοι 2 10.963.610 1.8 19.734.498 19.734.5
Ανθόφυτα 15.662.300 0.6 9.397.380 9.397
  23.388.7

Πίνακας 3: Ετήσιες ποσότητες CO2 από τα φυτευθέντα είδη 

Τύπος βλαστήσεως Πραγματοποιηθείσες φυτεύσεις CO2 kg/έτος/άτομο CO2 kg/έτος CO2 tn/έτος
Δένδρα 13.650 5.85 216.677 217
Θάμνοι 1 248.271 2.4 595.850 596
Θάμνοι 2 81.410 1.8 146.538 147
Ανθόφυτα 91.971 0.6 55.183 55
  1.015

 Ήτοι: Τα φυτευθέντα είδη θα διακρατούν τώρα μόνον το 4.34% του CO2 που θα μπορούσε να διακρατηθεί με το πρόγραμμα φυτεύσεων του Αθήνα 2004 πλήρως υλοποιημένο.

Ο πίνακας 1. καταδεικνύει ότι υλικό φυτεύσεων, το οποίο τελικά φυτεύτηκε στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις υπήρξε τουλάχιστον υπο-τετραπλάσιο αυτού που είχε προγραμματισθεί.

Όπως φαίνεται και στις εκτιμήσεις των προηγηθέντων πινάκων και με στοιχεία που προκύπτουν από έρευνες του Κέντρου Δασικών Ερευνών της Missoula-Montana (GlennRoloff) η βλάστηση στον αστικό και περιαστικό χώρο δρα στην αποδυνάμωση του φαινομένου του θερμοκηπίου ως σιφώνιο απορρόφησης του άνθρακα.

Οι εκτιμήσεις για τη δράση των διαφόρων τύπων και μεγεθών βλαστήσεως ως διακρατητές του CO2 της ατμόσφαιρας έχουν προσεγγιστικό μεν χαρακτήρα αλλά εκφράζουν μία ουσιαστική πραγματικότητα. Παρατηρούμε λοιπόν ότι αν ο πλήρης προγραμματισμός του Αθήνα 2004 για το πράσινο είχε υλοποιηθεί με τις εξαγγελίες για τον αριθμό των φυτεύσεων στο πρόγραμμα, τότε η ατμόσφαιρα της πρωτεύουσας θα είχε απαλλαγεί κατά 23.388tn CO2 το χρόνο, ενώ θα είχε δεχθεί τον ευεργετικό εμπλουτισμό σε οξυγόνο (O2) 5πλάσιο σε βάρος του CO2 δηλ. 116.940tn/έτος O2.

Αντί όλων αυτών όπως είδαμε έχουμε μόνο ένα 4.34% της σχεδιαζόμενης απομάκρυνσης του CO2 και συνεπώς λιγότερο οξυγόνο του σχεδιαζόμενου αλλά και της διακράτησης των αιωρούμενων σωματιδίων που ήδη εμφανίζουν σοβαρό πρόβλημα στην ατμόσφαιρα της πρωτεύουσας και συνεπώς και στην υγεία των κατοίκων.

Η βλάστηση όμως στον Αστικό χώρο λόγω των δυσμενών περιβαλλοντικών συνθηκών ανάπτυξης και της συνεχούς αρνητικής επίδρασης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων προϋποθέτει ειδικούς τρόπους εγκατάστασης και συντήρησης.

city 2

Εγκατάσταση του πρασίνου στον αστικό ιστό

Οι ειδικές συνθήκες ανάγονται κυρίως στα εξής:

  • Στον τρόπο επιλογής των φυτών για τις συνθήκες της πόλης.
  • Στην επιλογή των θέσεων εγκατάστασης των φυτών.
  • Στην ειδική σύνθεση του εδαφικού υποθέματος.
  • Στη συχνότητα και το είδος συντήρησης.

Εάν οι ανωτέρω συνθήκες τηρηθούν όπως επιβάλλεται και κατωτέρω αναπτύσσονται, τότε η βλάστηση στην πόλη θα έχει μακροβιότητα και θα συνεισφέρει ουσιαστικά τόσο στον απορρυπαντικό της ρόλο αλλά και σε μια μακρά σειρά ευεργετικών επιδράσεων στο περιβάλλον της πόλης.

Έχει αποδειχθεί, ότι η σωστή εγκατάσταση της βλαστήσεως στην πόλη κύρια η δενδρώδης έχει διάρκεια ζωής που ξεπερνάει τα 50 χρόνια, ενώ σήμερα μόλις και φτάνει τα 10 χρόνια.

Ειδικότερα θα πρέπει να τονισθεί ότι:

  1. Η επιλογή των ειδών για τις συνθήκες της πόλεως θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και συστηματική. Τα είδη που προτείνονται και ιδιαίτερα για την περίπτωση της Αθήνας θα πρέπει να είναι τα είδη που:

1.1 Να αντέχουν στην αέρια ρύπανση και τέτοια είδη  είναι: π.χ. Χαρουπιά, Γλαύκο κυπαρίσσι, Γλεδίτσια, Αγριοπιπεριά, Αγριοκαπνός, Μοσχοϊτιά, Δάφνη Απόλλωνα.

1.2 Να είναι είδη που δεν έχουν ιδιότητες παραγωγής των οργανικών αέριων ρυπαντών (VOCVolatileOrganicCompounds) που είναι η αιτία αύξησης του όζοντος στην αέρια ζώνη πλησίον του εδάφους.

Τέτοια ακατάλληλα είδη είναι το Liquitabar (Sweetgum) -που δυστυχώς φυτεύθηκε κατά κόρον στην περιοχή πέριξ του Ολυμπιακού σταδίου-, οι ευκάλυπτοι αλλά και τα πευκοειδή.

1.3 Είδη που δεν έχουν άφθονη παραγωγή ελαφράς γύρης ώστε να μη δημιουργούν προβλήματα κατά την άνοιξη στους αλλεργικούς.

1.4 Είδη ολιγαρκή σε εδαφικές και υδατικές απαιτήσεις και ανθεκτικά στις ακραίες θερμοκρασίες. Τέτοια είδη είναι τα είδη της οικολογικής κλίματος της περιοχής Αττικής όπως η Δάφνη του Απόλλωνα, η Γλεδίτσια, η Μοσχοϊτιά κ.ά.

1.5 Είδη που δεν παράγουν πολλούς και με συχνότητα  καρπούς (πληροκαρπία) και που δεν ενέχουν κινδύνους δηλητηριάσεων.

1.6 Είδη που να μην είναι πολύ ευαίσθητα σε μύκητες και έντομα όπως είναι κυρίως τα γλυκόχυμα είδη όπως λεύκες, οπωροφόρα κλπ.

  1. Η επιλογή των θέσεων φυτεύσεων θα πρέπει να γίνεται με πλήρη γνώση της συμπεριφοράς ανάπτυξης των φυτών έτσι ώστε να αποφεύγονται ανεμορριψίες, θρυμματισμοί κλώνων, παρεμπόδιση κυκλοφορίας. Παράδειγμα η φύτευση φοινικοειδών στο διάζωμα της παραλιακής λεωφόρου όπου πέραν της όλης αλλαγής του Μεσογειακού τοπίου τα δένδρα γίνονται επικίνδυνα στην κυκλοφορία.

 3. Αναφορικά με την ειδική σύνθεση του εδαφικού υποθέματος φύτευσης που συνιστά την υποδομή ανάπτυξης απαιτεί μεγάλη προσοχή.

Επειδή στην πόλη υπάρχουν πολλαπλά δίκτυα υποδομής και λειτουργιών της πόλης, όπως αποχετεύσεις, καλωδιώσεις, σωληνώσεις κλπ. έχει αναπτυχθεί ένας νέος τρόπος εδαφικού υποθέματος που ονομάζεται CUStructuralsoil ή έδαφος δομικό. Το έδαφος αυτό συνίσταται στην ανάμειξη σπαστού υλικού (2Α) συνήθως με ανάμειξη κατά 15% εδάφους πηλοαργιλλώδους συστάσεως και προσθήκη υδροζελατίνης.

Το υλικό αυτό ενώ αντέχει στην συμπίεση της κατασκευής πεζοδρομίων, δρόμων κλπ., παρέχει όλη τη δυνατότητα διείσδυσης του ριζικού συστήματος και την ικανότητα διακράτησης υγρασίας που αποδίδεται από τις υδροζελατίνες (hydrogel).

Το κόστος είναι σχετικά χαμηλό η δε αποτελεσματική του εφαρμογή είναι πλέον εγνωσμένη. Επιβάλλεται να δοκιμασθεί στην Αθήνα ώστε να μειωθούν οι απώλειες λόγω κακού εδαφικού υποθέματος. Η συχνότητα και το είδος συντήρησης της βλαστήσεως συνιστούν τρόπους που αυξάνουν την μακροβιότητα των φυτών και συντηρούν την άριστη κατάσταση υγείας τους.

Τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο απαιτείται λίπανση, κλάδευση και κατά τους ξηρούς μήνες άρδευση. Έτσι μπορεί να υπάρξει υγιής και ικανή βλάστηση στην πόλη για να μπορεί να απορρυπαίνει την ατμόσφαιρα της πόλης.

Είναι φανερό πως ο ρόλος του αστικού πρασίνου είναι ιδιαίτερα σημαντικός στις πόλεις, αφού πέρα από τη δημιουργία καλαίσθητου περιβάλλοντος συμβάλει και στην δημιουργία τέτοιων περιβαλλοντικών συνθηκών βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων τους.

Το αστικό πράσινο δεν έχει απλά ευεργετική επίδραση στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα των πόλεων, αλλά διαμορφώνει εκείνες τις περιβαλλοντικές συνθήκες που κάνουν τη ζωή και την κίνηση στις πόλεις ευχάριστη και άνετη. Η απουσία αστικού πρασίνου ή η ελλιπής ύπαρξή του στον αστικό χώρο οδηγεί στην διαμόρφωση πόλεων ξένων προς τον άνθρωπο, οι οποίες των αποκόπτουν τελείως από το φυσικό περιβάλλον.

Ο σχεδιασμός νέων οδικών και άλλων τεχνικών έργων (μικρής ή μεγάλης κλίμακας) στις πόλεις θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν την ανάγκη για ύπαρξη φυτικού κεφαλαίου αλλά όταν τα έργα θα έχουν ολοκληρωθεί και θα έχουν παραδοθεί προς χρήση. Ο ρόλος των Τεχνικών και Γεωτεχνικών επιστημόνων  δεν είναι μονοδιάστατος και δεν περιορίζεται μόνο στην κατασκευή ενός κτιρίου, ενός πάρκου ή του δενδροστοιχίας  ενός δρόμου, ενός αστικού οδικού άξονα.

Το έργο το οποίο μελετά και υλοποιεί ο τεχνικός  θα πρέπει να έχει όλες εκείνες τις προδιαγραφές που θα κάνουν το έργο ασφαλές και λειτουργικό ενώ παράλληλα θα εξασφαλίζουν την αρμονική συνύπαρξη της ανθρωπογενούς κατασκευής με το φυσικό περιβάλλον, ώστε ο κάτοικος της πόλης να μην αποκόπτεται αλλά να έρχεται πιο κοντά σε αυτό.

Στην σημερινή εποχή όπου η βιωσιμότητα των πόλεων έχει γίνει πλέον απαίτηση, ο ρόλος του αστικού πρασίνου δεν είναι συμπληρωματικός αλλά πρωταγωνιστικός.

Η Αθήνα μέσα από την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 είχε μία μοναδική ευκαιρία για την υλοποίηση όχι μόνο νέων τεχνικών έργων μεγάλης εμβέλειας, οδικοί άξονες, αθλητικές εγκαταστάσεις, οικισμοί, αλλά και για τη δημιουργία νέων χώρων πρασίνου, ζωτικών πνευμόνων ζωής για ένα λεκανοπέδιο το οποίο ασφυκτιά.

Δυστυχώς αυτή την ευκαιρία η Αθήνα δεν την εκμεταλλεύτηκε όσο θα έπρεπε, εξ’ αιτίας έλλειψης σχεδιασμού, συντονισμού κλπ. Οι Ολύμπιοι Αγώνες έγιναν και μετά από αυτούς το μόνο που έμεινε ήταν οι τσιμεντένιες εγκαταστάσεις.

 Ωστόσο η ευκαιρία ακόμα δεν έχει χαθεί. Σε αυτές τις εγκαταστάσεις μπορούν, ακόμα και τώρα, να γίνουν όλες εκείνες οι δενδροφυτεύσεις και οι παρεμβάσεις γενικότερα που θα τις μετατρέψουν από τις εκτάσεις του απέραντου τσιμέντου, στις εκτάσεις όπου η φύση και το δημιούργημα του ανθρώπου συνυπάρχουν αρμονικά.

Ακόμα και τώρα μπορούν να δημιουργηθούν οι πνεύμονες πρασίνου για την Αθήνα που τόσο ανάγκη τους έχει. Ακόμα και τώρα η Αθήνα μπορεί να γίνει μία πόλη πρασίνου, μία πόλη με καθαρότερη ατμόσφαιρα, μία πόλη που μπορεί να «αναπνέει».

city 3

Ειδικότερα: Το αστικό πράσινο το συνθέτει μια μακρά σειρά χώρων και διατάξεων της πόλης ξεκινώντας από αυτό των απλών δενδροστοιχιών, μέχρι και τις πράσινες οροφές αλλά και αυτό των εσωτερικών χώρων. Μικροί ελεύθεροι δόμησης χώροι, μεγάλα πάρκα , χώροι αναψυχής αλλά και περιαστικό πράσινο όλα μαζί συμποσούμενα αποτελούν μια οικολογική ασπίδα  ενώ δημιουργούν ένα μόνιμο  πλέγμα  προστασίας για την ποιότητα του περιβάλλοντος της πόλης. Δεσμεύουν με την αέναο διαδικασία της φωτοσύνθεσης το CO2 και τα άλλα επιβαρυντικά  αέρια που έχουν την ευθύνη για το 63% της υπερθέρμανσης του πλανήτη , ενώ ταυτόχρονα αποδεσμεύουν πολύτιμο οξυγόνο που εμπλουτίζει τον αέρα της πόλης .

Έχουν γραφεί πολλά που να αναφέρονται στις κατηγορίες κατάταξης και οργάνωσης του πρασίνου της πόλης ή στη σύνθεση, το μέγεθος  και τα είδη των φυτών ή των τρόπων και μεθόδων εγκατάστασης  και συντήρησής της. Άλλες φορές  αντιμετωπίζεται με κριτήριο την αισθητική του αστικού χώρου, άλλοτε με την πολεοδομική του διάταξη και άλλοτε από την καθαρά φυσική βιολογική του υγιεινή του  παρουσία για την  πόλη. Όλα όμως απευθύνονται στον άνθρωπο κάτοικο της πόλης, στον άνθρωπο ενεργό και παραγωγικό, στον άνθρωπο δημιουργό  αλλά ταυτόχρονα  και αποδομητή αυτής της προσπάθειας.

Είναι αυτός που με τη βλάστηση στην πόλη αγωνίζεται να περιορίσει  το διοξείδιο του άνθρακα και τα αλλά αέρια του θερμοκηπίου και είναι αυτός που με τις ρυπογόνες δράσεις του επιβαρύνει και επιδεινώνει επικίνδυνα το περιβάλλον του. Βελτίωση θα υπάρξει μόνον όταν αυτή η αντιπαλότητα λήξη με νίκη και υπεροχή στην επικράτηση του ζωογόνου αστικού πρασίνου όλων και όποιων μορφών.

Όταν το τελικό ισοζύγιο δείξει ότι τα δεσμευόμενα επιβαρυντικά στοιχεία των δράσεών μας στο αστικό περιβάλλον μειώνονται και επικρατούν οι θετικές διαστάσεις που προσφέρονται από μη ρυπογόνες πηγές και το πράσινο τότε μπορούμε να ελπίζουμε για τη δημιουργία υγιών πόλεων που συμβάλλουν σε συνθήκες για  υγιείς και παραγωγικούς κατοίκους.

Είναι συνεπώς αναγκαία η συμμετοχή του καθενός και όλων μας προς την κατεύθυνση της αύξησης του πρασίνου στις πόλεις ξεκινώντας από το προκήπιο του σπιτιού μας και φτάνοντας στη δημιουργία μεγάλων νέων χώρων πρασίνου ακόμα και  με την απομάκρυνση των κτισμάτων εκεί  όπου αυτό απαιτείται. Με τέτοιες θετικές δράσεις  μπορούμε να ελπίζουμε πλέον  ότι συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση αυτού του υπαρκτού κινδύνου της υπερθέρμανσης του πλανήτη με όλες τις αρνητικές συνέπειές της  για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

*Ομότιμος Καθηγητής Τομέα Γεωγραφίας και Περιφερειακού Σχεδιασμού ΕΜΠ

 

Βιβλιογραφία

  1. Glenn Roloff, ‘Twenty – nine reason for planting trees’, USDA Forest Service – Northern Region, Missoula, Montana.
  2. b. H. Walker, R.D. Graetz, ‘ Effects of Atmospheric and Climate change on Terrestrial Ecosystems’, Global Change Report No 5, CSIRO, Division of Wildlife and Ecology, Canberra, Australia, 1988.
  3. R. A. Warrick, E. M. Barrow, T. M. L. Wigley, ‘ The Greenhouse Effect and its implications for the European Community’, Commission of the European Communities, Luxembourg, 1990.
  4. SAEFL, ‘Healthy Ecosystems, a stable climate, more conservative land use’, Swiss Agency for the Environment, Forests and Landscape – Media Office, Berne, June 2004.
  5. J. S. Rawat, S. P. Banerjee, P. V. Ramana, ‘Green belt for air pollution abatement’, Environment Pollution Control Journal 2(1): 9- 15, 1998.
  6. Κώστας Κασσιός, ‘Αστικό Πράσινο – δημιουργία – προστασία και συμβολή στην ποιότητα ζωής’, Η ρύπανση στο περιβάλλον μας, Νομαρχία Δυτικής Αττικής – κατεε Αθηνών – Δήμος Αιγάλεω, Αθήνα 1983.
  7. Κασσιός Κ, ΠερπερίδουΔιον. Η απορρυπαντική συμβολή του αστικού  πρασίνου στην ατμόσφαιρα της πόλης. ΗELECO2003

 

Διαφήμιση