Σύμφωνα με νέα μελέτη, οι επιστήμονες υπολόγισαν πως μέχρι το 2030 το κλίμα της Γης θα μοιάζει με εκείνο που επικρατούσε πριν από τρία εκατομμύρια χρόνια, (γεωλογικά χρόνια).
Το μέλλον της Γης μας, επιστρέφει στο παρελθόν μας, κι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, θα χαθούν τα περισσότερα από τα είδη που υπάρχουν. Οι επιστήμονες στη μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (10 Δεκεμβρίου 2018) στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, δείχνουν ότι ο άνθρωπος αναστρέφει μια μακροχρόνια τάση ψύξης που ανάγεται τουλάχιστον 50 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μέχρι το 2030, το κλίμα της Γης αναμένεται να μοιάζει με εκείνο του μεσαίου Παλαιόκαινο*. Χωρίς μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, το κλίμα μας έως το 2150 θα μπορούσε να συγκριθεί με το θερμό και κυρίως παγωμένο Ηώκαινο**, μια εποχή που χαρακτήριζε τον κόσμο πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια.
“Αν σκεφτούμε το μέλλον από την άποψη του παρελθόντος, όπου οδεύουμε, μιλάμε για μια άγνωστη επικράτεια για την ανθρώπινη κοινωνία“, λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Kevin Burke, ο οποίος διηύθυνε το έργο ενώ ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής στο εργαστήριο του John “Jack” Williams, καθηγητής γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison. “Προχωράμε σε πολύ δραματικές αλλαγές σε ένα εξαιρετικά γρήγορο χρονικό πλαίσιο, αντιστρέφοντας μια πλανητική τάση ψύξης“.
Όλα τα είδη στη Γη σήμερα είχαν έναν πρόγονο που επιβίωσε το Ηώκαινο και το Παλαιόκαινο, αλλά το αν οι άνθρωποι, η χλωρίδα και η πανίδα που γνωρίζουμε μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις ραγδαίες αλλαγές, είναι άγνωστο. Ο επιταχυνόμενος ρυθμός αλλαγής φαίνεται να είναι ταχύτερος από ό,τι έχει βιώσει ποτέ η ζωή στον πλανήτη.
Η νέα μελέτη βασίζεται στη δουλειά του Williams και των συναδέλφων του, που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 2007, η οποία συνέκρινε τις μελλοντικές προβλέψεις για το κλίμα με τα ιστορικά δεδομένα από τις αρχές του 20ού αιώνα. Η νέα μελέτη βασίζεται σε εκτεταμένα δεδομένα σχετικά με τις κλιματολογικές συνθήκες για να ερευνήσει πολύ βαθύτερα το γεωλογικό παρελθόν της Γης και να επεκτείνει αυτές τις συγκρίσεις.
“Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παρελθόν ως κριτήριο για να καταλάβουμε το μέλλον, το οποίο είναι τόσο διαφορετικό από οτιδήποτε έχουμε βιώσει στη ζωή μας“, λέει ο Williams. “Οι άνθρωποι έχουν έναν δύσκολο χρόνο να προβάλουν αυτό που θα είναι ο κόσμος σε πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα. Αυτό είναι ένα εργαλείο για την πρόβλεψη του πως βαδίζουμε αυτά τα μονοπάτια και χρησιμοποιούμε βαθιά γεωλογικά αναλόγια από την ιστορία της Γης για να σκεφτούμε τις αλλαγές στο χρόνο“.
Κατά τη διάρκεια του Ηώκαινου, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες των Ηπείρων της Γης ήταν κατά μέσο όρο 23,4 βαθμούς Fahrenheit (13 βαθμοί Κελσίου) θερμότερες από ό,τι σήμερα. Οι δεινόσαυροι είχαν εξαφανιστεί πρόσφατα και τα πρώτα θηλαστικά, όπως οι φάλαινες και τα άλογα, εξαπλώνονταν σε όλη την υδρόγειο. Η Αρκτική καταλαμβάνεται από βαλτώδη δάση όπως αυτά που βρίσκονται σήμερα στις νότιες περιοχές των ΗΠΑ.
Στο Παλαιόκαινο, η Βόρεια και η Νότια Αμερική εντάχθηκαν τεκτονικά, το κλίμα ήταν άγονο, οι γέφυρες γης επέτρεψαν στα ζώα να εξαπλωθούν σε ολόκληρες ηπείρους και τα Ιμαλάια σχηματίστηκαν. Οι θερμοκρασίες ήταν μεταξύ 3,2 και 6,5 βαθμών Φαρενάιτ (1,8 έως 3,6 βαθμούς Κελσίου) θερμότερες από αυτές που είναι σήμερα.
Η μελέτη
Για τη μελέτη, οι Burke και Williams – μαζί με τους συναδέλφους από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Πανεπιστήμιο του Leeds, Ινστιτούτο NASA Goddard για τις διαστημικές μελέτες και το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικών Ερευνών – εξέτασαν τις ομοιότητες μεταξύ των μελλοντικών κλιματικών προβλέψεων της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Αλλαγή του Κλίματος και αρκετές περιόδους γεωλογικής ιστορίας.
Αυτές περιελάμβαναν το πρώιμο Ηώκαινο, το μεσαίο Παλαιόκαινο, το τελευταίο διακλαδικό (129 έως 116 χιλιάδες χρόνια πριν), το μέσο Παλαιόκαινο (πριν από 6.000 χρόνια), την προ-βιομηχανική εποχή (πριν από το 1850) και τις αρχές του 20ου αιώνα.
Χρησιμοποίησαν την Αντιπροσωπευτική Πορεία Συγκέντρωσης 8.5 (RCP8.5), η οποία αντιπροσωπεύει ένα μελλοντικό κλιματικό σενάριο στο οποίο δεν μετριάζουμε τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και το RCP4.5, ένα σενάριο στο οποίο μετριάζουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και τις προσομοιώσεις του κλίματος χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά αλλά καθιερωμένα μοντέλα: το Hadley Center Coupled Model version 3, το Goddard Institute for Space Studies ModelE2-R και το κοινοτικό μοντέλο κλιματικών συστημάτων.
Κάθε ένα από αυτά τα μοντέλα αντιπροσωπεύει τα καλύτερα διαθέσιμα δεδομένα και τις τελευταίες τεχνικές. Σύμφωνα με τα δύο σενάρια και σε κάθε μοντέλο, σε σύγκριση με τις προηγούμενες εποχές, το κλίμα της Γης μοιάζει περισσότερο με το μέσο Παλαιόκαινο μέχρι το 2030 (κάτω από το RCP8.5) ή το 2040 (υπό το RCP4.5).
Στο πλαίσιο του σεναρίου σταθεροποίησης του θερμοκηπίου του RCP4.5, το κλίμα στη συνέχεια σταθεροποιείται στις συνθήκες που μοιάζουν με το Παλαιόκαινο, αλλά κάτω από τις υψηλότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου του RCP8.5, το κλίμα συνεχίζει να ζεσταίνεται μέχρι να αρχίσει να μοιάζει με το Ηώκαινο το 2100, επιτυγχάνοντας ευνοϊκότερες συνθήκες από το 2150.
Τα μοντέλα έδειξαν ότι αυτά τα βαθιά γεωλογικά κλίματα εμφανίζονται πρώτα από το κέντρο των ηπείρων και στη συνέχεια επεκτείνονται προς τα έξω με την πάροδο του χρόνου. Οι θερμοκρασίες αυξάνονται, οι βροχοπτώσεις αυξάνονται, τα παγωμένα στρώματα λιώνουν και τα κλίματα γίνονται εύκρατα κοντά στους πόλους της Γης.
*Παλαιόκαινος εποχή
Με τον όρο Παλαιόκαινος εποχή, εννοείται η γεωλογική εποχή κατά το διάστημα 65,5 με 56 εκατομμύρια χρόνια πριν . Η Παλαιόκαινος εποχή αρχίζει αμέσως μετά του “γεγονότος εξαφάνισης” στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου, το οποίο αφορά στον αφανισμό των δεινοσαύρων (εκτός από τους προγόνους τους, τα σύγχρονα πτηνά, και άλλη πανίδα και χλωρίδα. Ο αφανισμός των δεινοσαύρων άφησε πολλά κενά στα οικοσυστήματα, ώστε εξελίχτηκε νέα πανίδα, μεταξύ άλλων και των πρώτων μεγάλων θηλαστικών.
**Ηώκαινος εποχή
To Ηώκαινο είναι γεωλογική εποχή η οποία διήρκεσε από 56 έως 33,9 εκατομμύρια χρόνια πριν και είναι η δεύτερη εποχή της Παλαιογενούς περιόδου του Καινοζωικού αιώνα. Το Ηώκαινο βρίσκεται χρονικά ανάμεσα στο Παλαιόκαινο και το Ολιγόκαινο. Η έναρξη του Ηώκαινου χαρακτηρίζεται από μια σύντομη περίοδο κατά την οποία η συγκέντρωση άνθρακα-13 ήταν ιδιαίτερα χαμηλή σε σχέση με τον άνθρακα-12 στην ατμόσφαιρα. Το τέλος της χαρακτηρίζεται από συμβάν εξαφάνισης, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με τη σύγκρουση αστεροειδών στη Σιβηρία και στον κόλπο Τσέζαπικ.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Καλτσά
με Αριθμό Μητρώου 12691
