Συνέντευξη στην Κατερίνα Μαγουνάκη
Φαντάσου να διάβαζες με την ταχύτητα που φωτογραφίζεις κι απαθανατίζεις τη στιγμή!!! Είναι εφικτό; Ναι, είναι! Αυτό τονίζει η ψυχολόγος Βασιλική Γιαννακοπούλου, και μας αναλύει τι σημαίνει Φωτοανάγνωση, στη συνέντευξη που ακολουθεί. Η Βασιλική, μας μιλά πάντα στον ενικό αριθμό, δηλώνοντας έτσι και την βαθιά αγάπη της στην αρχαία Ελλάδα, όπου ως γνωστόν δεν χρησιμοποιούνταν ο πληθυντικός.
Τι εννοούμε με τον όρο «Φωτοανάγνωση»;
Η φωτοανάγνωση είναι μια μέθοδος που σε βοηθά να βελτιώσεις τη μνήμη σου και την ταχύτητα ανάγνωσης. Βελτιώνοντας την ταχύτητα ανάγνωσης αποκτάς περισσότερη συγκέντρωση και μπορείς να θυμηθείς για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αυτό που επιθυμείς.
Η αύξηση της συγκέντρωσης βοηθά σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας, όπως για παράδειγμα να δημιουργήσεις το πρόγραμμα της εβδομάδας, να εργαστείς με μεγαλύτερη ταχύτητα και πιο σωστά, να δημιουργήσεις το δικό σου ημερολόγιο… Η αυξημένη συγκέντρωση σε βοηθά λοιπόν να κερδίσεις χρόνο στην καθημερινότητα σου.
Παράλληλα οι άνθρωποι που είναι επαγγελματίες όπως για παράδειγμα δημοσιογράφοι, γιατροί, λογιστές, δικηγόροι, εκπαιδευτικοί κλπ. και καλούνται να διαβάσουν αρκετά στην καθημερινότητα τους επωφελούνται τα μέγιστα. Συμπερασματικά η μέθοδος της φωτοανάγνωσης ανοίγει τους ορίζοντες ενός ατόμου καθώς καλλιεργεί τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του.
Για μένα η φωτοανάγνωση δεν έχει όρια κι όποιος της βάλει μάλλον δεν ήρθε στο σωστό μάθημα/σεμινάριο. Οι δυνατότητες που έχει ένας άνθρωπος να βελτιωθεί στους τομείς που αγγίζει η φωτοανάγνωση (δηλαδή μνήμη, ανάγνωση, συγκέντρωση, προσοχή) είναι ανάλογες και των ατομικών του χαρακτηριστικών.
Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και μπορεί να αγγίξει τη δική του κορυφή, βγαίνοντας από το στενό πλαίσιο, που του έχουν επιβάλλει οι εξωτερικοί παράγοντες.
Πως ήρθες σε επαφή με την Φωτοανάγνωση;
Έχουμε μέσα μας ταλέντα βαθιά θαμμένα. Όταν τα ανακαλύπτεις κι από πίσω υπάρχει και μια θεωρία, εκπλήσσεσαι. Όταν το ανακάλυψα λοιπόν, είπα στον εαυτό μου «αυτό τώρα πρέπει να το μεταδώσεις». Συγκινούμαι κάθε φορά που το κουβεντιάζω. Ήμουν 15 ετών και αποφασισμένη να σπουδάσω Ψυχολογία, με σκοπό να βοηθήσω παιδιά με ανίατες ασθένειες.
Πριν «πέσω στα βαθιά» είδαμε με τη μητέρα μου μια ανακοίνωση σε εφημερίδα, όπου ζητούσαν εθελοντές στο Ελληνικό Παιδικό Μουσείο. Πήγα λοιπόν εκεί για να δω αν «αντέχω» να είμαι μαζί με παιδιά. Στον ίδιο χώρο δηλαδή με 15 παιδιά όπου το καθένα χρειάζεται κάτι διαφορετικό την ίδια στιγμή. Μια Μεγάλη Δευτέρα ήρθε εκεί μια εκπαιδευτικός και έδειξε στα παιδιά «Το παιχνίδι της Αράχνης». Βάζαμε ένα κεντρικό θέμα στο χαρτί π.χ. Πάσχα, σ’ έναν κύκλο.
Από τον κύκλο έβγαιναν χρωματιστά ποδαράκια, δεξιά κι αριστερά τα έθιμα του Πάσχα. Τις λαμπάδες, τη νονά, τον Επιτάφιο κλπ. Παρακολουθούσα έκπληκτη, το αφομοίωσα και το εφάρμοσα στις Πανελλαδικές όπου πέρασα στη σχολή πρώτης προτίμησης χωρίς μία ώρα φροντιστήριο, 4 χρόνια στο Πανεπιστήμιο περνούσα τα μαθήματα με αυτή τη μέθοδο.
Ανέπτυξα και το σύστημα της ταχείας ανάγνωσης. Κάναμε παρουσιάσεις μετά σε συνέδρια σε συνεργασία με διάφορους ανθρώπους. Όταν είδα πια ποιες είναι οι πραγματικές μου πεποιθήσεις, έκανα και τη άσκηση για να δω ποια είναι τα ταλέντα μου. Έτσι είδα μπροστά μου έναν ορίζοντα που δεν είχα καν ονειρευτεί.
Τι έχεις διαβάσει μέχρι τώρα;
Όλη την Ελληνική και ξένη σχετική βιβλιογραφία. Το 2017 διάβασα πάνω από 15.000 άρθρα και πάνω από 1.500 βιβλία. Για τους δικούς μου λόγους όμως δεν ακολουθώ την πεπατημένη.
Κι όλα αυτά τα συγκρατείς;
Ναι. Όλα. Μπορεί να σου ξεφεύγει κάποια λεπτομέρεια αλλά, ναι, τα κατανοώ, τα συνδέω και τα εφαρμόζω. Ή αν δεν τα έχω εφαρμόσει, κάποια στιγμή στο μέλλον, αφορμής δοθείσης, θα μπορέσω να το εφαρμόσω.
Μέσα από αυτά που μας εξιστορείς αναπτύσσεται κι ένα μεγάλο φάσμα εφαρμογής της Φωτοανάγνωσης. Πότε ήρθε αυτό το έναυσμα για να ασχοληθείς ουσιαστικά;
28 Φεβρουαρίου, φέτος. Βρισκόμουν στην παραλία της Θεσσαλονίκης, ούσα άνεργη, σκεφτόμουν τι θα κάνω. Αν θα έπρεπε ενδεχομένως να μετακομίσω. Ήταν σαν να γκρεμίστηκαν όλα μέσα μου και ταυτόχρονα μου ήρθε η ιδέα να διαβάσω για το τι είναι η Φωτοανάγνωση. Κατευθύνθηκα στο βιβλιοπωλείο και αναζήτησα ότι σχετικό. Από την πρώτη κιόλας γρήγορη ανάγνωση ότι έκανα από τα 15 χρόνια μου μέχρι τα 31, όλα αποκαλύφθηκαν μπροστά μου.
Διδάσκεις σήμερα τη Φωτοανάγνωση και που;
Όλη η μέρα μου πια είναι υπερπλήρης. Και με πρωινά και με απογευματινά μαθήματα. Ξεκινώ στις 9.00 και τελειώνω στις 21.00, με ιδιαίτερα μαθήματα, με σεμινάρια, με δωρεάν μαθήματα για παιδιά του Δημοτικού στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης, κάνω σεμινάρια σε επιχειρήσεις. Καμαρώνω και χαίρομαι απίστευτα με τα αποτελέσματά τους. Όταν πήρα την άδεια ασκήσεως επαγγέλματός μου αποφάσισα ότι το κομμάτι της προσφοράς στο άνθρωπο είναι πολύ βασικό.
Σε ποιους απευθύνεται;
Σε μαθητές γυμνασίου/λυκείου. Σε φοιτητές ΑΕΙ/ΤΕΙ. Σε καθηγητές. Σε δασκάλους. Σε λογιστές. Σε δικηγόρους. Σε ανθρώπους με μαθησιακές δυσκολίες. Σε ομιλητές συνεδρίων. Σε φανατικούς αναγνώστες. Σε όποιον άλλον επιθυμεί να βελτιώσει τη ζωή του.
Που θέλεις να φτάσεις την Φωτοανάγνωση;
Δεν θέλω να της βάλω όρια. Θέλω να την πάω πολύ μακριά.
Απέναντι βρήκες αντιδράσεις;
Πολλές. Αντιδράσεις να θέλεις! Μα δεν το βάζω κάτω. Γράφω άρθρα, γράφω βιβλία, γράφω διαρκώς…
Που σε βρίσκουμε;
«Φωτοανάγνωση» στο instagram και fb προς το παρόν και σε λίγο καιρό στο κανάλι μας στο youtube, μετά το πέρας των προσωπικών μου ερευνών για τα αποτελέσματα της εφαρμογής της Φωτοανάγνωσης, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ, ούτε και στο εξωτερικό.
Βιογραφικό:
Η Βασιλική Γιαννακοπούλου γεννήθηκε το Σεπτέμβριο του 1986 στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Το 1996 μετακόμισε οικογενειακώς στην Αθήνα όπου και αποφοίτησε από το 1ο Ενιαίο Λύκειο Μεταμόρφωσης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο τμήμα Ψυχολογίας όπου αποφοίτησε το 2008. Έχει εργαστεί ως βοηθός της καθηγήτριας Αναστασίας Βαλεντίνη Ρήγα, στο Star Channel, στην εκπομπή «Μπορώ» με την Άννα Δρούζα, σε φροντιστήριο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπου προετοίμαζαν τους φοιτητές για την εξεταστική τους ή τις κατατακτήριες εξετάσεις. Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά, Τούρκικα κι Ισπανικά. Το 2009 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου κατοικεί πλέον μόνιμα.
Φωτογραφίες από την Πόπη Μπαϊρακτάρη και την Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης.
